แต่พอมารู้จักร้านเซม เซม ที่เดอะมอลล์งามวงศ์วาน ผมก็ได้รู้จักคนเยอะขึ้น เล่นเป็นมากขึ้น
แข่งบ่อยขึ้น บางครั้งไปร้านไม่ได้ไปเล่นหรอกครับ ไปนั่งคุยกะพี่ๆน้องๆในร้านก็สนุกแล้ว
แต่พอมาเข้ามหาลัยปี1 นั้น กิจกรรมย่อมเยอะอยู่่แล้ว อีกอย่างมอผมก็ไกลจากร้านการ์ดซะด้วยสิ
(พระจอมเกล้าธนบุรี) ซึ่งร้านที่่ใกล้ที่สุดก็เซน2 แต่ก็ใช้เวลาพอสมควร
ทำให้ผมรู้สึกใจหาย เหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง ไม่ได้เจอหน้าพี่ๆที่ร้าน
ไม่ได้จับการ์ดอันเป็นที่รักมาเล่นมัน ซึ่งเป็นความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเจอมาก่อน
ที่มาโพสเพราะว่าอยากให้รู้ว่า ระยะทาง+เวลาต่างๆทำให้เราไม่ได้อยู่กับมัน เป็นความรู้สึกที่เศร้าๆนะครับ
ผมเข้าใจ... 
