The Sacrifice of Gideon
ชื่อ “กิเดโอน” เป็นภาษาฮีบรู มีความหมายแปลว่า “ตัดลงมา” “นักรบผู้ทรงพลัง” และ “ผู้ทำลาย” กิเดโอนเป็นผู้พิพากษา เรื่องของท่านปรากฏในหนังสือผู้วินิจฉัย ในพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม ในช่วงบทที่ 6-8 เมื่ออิสราเอลทำบาปกับพระเจ้า พระองค์ทรงมอบเขาไว้ในมือของคนมีเดียนเจ็ดปี ประชาชนอิสราเอลจึงต้องทำที่ซ่อนอยู่ในภูเขาคือถ้ำ และป้อมที่เข้มแข็ง เมื่อคนอิสราเอลหว่านพืชเมื่อไร คนมีเดียนและคนอามาเลข และชาวตะวันออกก็ขึ้นมาสู้รบกับเขา และทำลายพืชผลของเขา พระเจ้าทรงเรียกกิเดโอนเมื่อพวกอิสราเอลร้องทุกข์ถึงพระเจ้า และพระเจ้าทรงอดทนที่จะเรียกท่าน พระองค์ทรงอดทนต่อกิเดโอนอย่างน้อยสามเรื่อง1. เรื่องการขาดความกล้าหาญ
2. เรื่องการขาดความเข้าใจ
3. เรื่องการขาดความเชื่อ
เรื่องราวในหนังสือผู้วินิจฉัยนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ตอนอิสราเอลหันเหออกห่างจากพระเจ้าหลังช่วงเวลา 40 ปีแห่งความสงบสุข ที่เกิดขึ้นจากชัยชนะของเดโบราห์ เหนือคานาอัน ในช่วงเวลานั้น อิสราเอลถูกฝ่ายมีเดียน และ อมาเลค เข้ารุกราน และพระเจ้า ได้ทรงเลือกกิเดโอน ชายหนุ่มจากวงศ์วานอันไม่เป็นที่รู้จัก จากเผ่า มานัซเซห์ ให้มาปลดปล่อยประชากร ชนชาวอิสราเอลและประณามการบูชารูปเคารพในความเชื่อนอกรีต แต่เพราะความไม่มั่นใจในตัวเอง และในพระบัญชาของพระเจ้านี่เอง กิเดโอนร้องเรียกหาพระเจ้า ขอให้พระองค์ได้ทรงสำแดงอัศจรรย์เพื่อเป็นเครื่องหมายพิสูจน์สำหรับเรื่องนี้เขาก็ทูลพระองค์ว่า
"ถ้าบัดนี้ข้าพระองค์ได้รับพระกรุณาในสายพระเนตรของพระองค์ ขอทรงโปรดสำแดงหมายสำคัญอย่างหนึ่งแก่ข้าพระองค์ว่า พระองค์เองตรัสกับข้าพระองค์ ขอพระองค์อย่าเสด็จไปเสียจากที่นี่จนกว่าข้าพระองค์จะกลับมาหาพระองค์ และนำของมาตั้งถวายต่อพระพักตร์" และพระองค์ตรัสว่า "เราจะคอยอยู่จนกว่าเจ้าจะกลับมาอีก"
กิเดโอนก็กลับเข้าบ้าน จัดลูกแพะตัวหนึ่งกับแป้งเอฟาห์หนึ่งทำขนมไร้เชื้อ เขาเอาเนื้อใส่กระจาด ส่วนน้ำแกงใส่ในหม้อ นำสิ่งเหล่านี้มาถวายพระองค์ที่ใต้ต้นโอ๊ก และทูตสวรรค์ของพระเจ้าบอกเขาว่า
"จงเอาเนื้อและขนมไร้เชื้อวางไว้บนศิลานี้ เทน้ำแกงราดของเหล่านั้น"
กิเดโอนก็กระทำตาม
แล้วทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ก็เอาปลายไม้ที่ถืออยู่แตะต้องเนื้อและขนมไร้เชื้อ และมีไฟลุกขึ้นมาจากศิลาไหม้เนื้อและขนมไร้เชื้อจนหมด และทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ก็หายไปพ้นสายตาของเขากิเดโอนก็ทราบว่าเป็นทูตสวรรค์องค์หนึ่งของพระเยโฮวาห์จริง และกิเดโอนพูดว่า
"โอ องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าเจ้าข้า บัดนี้ข้าพระองค์ได้เห็นทูตสวรรค์องค์หนึ่งของพระเยโฮวาห์ต่อหน้าต่อตา อนิจจาเอ๋ย"
แต่พระเยโฮวาห์ตรัสกับกิเดโอนว่า "สันติภาพจงมีอยู่แก่เจ้า เจ้าอย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่ตาย"
ฝ่ายกิเดโอนก็สร้างแท่นบูชาแท่นหนึ่งถวายพระเยโฮวาห์ที่นั่น และเรียกตำบลนั้นว่า พระเยโฮวาห์ชาโลม ทุกวันนี้แท่นนั้นก็ยังอยู่ที่โอฟราห์ ซึ่งเป็นของคนอาบีเยเซอร์”
(จากหนังสือ ผู้วินิจฉัย บทที่ 6 ข้อ 17-24)
ซึ่งก็ออกมาเป็นเหตุการณ์ “The Sacrifice of Gideon ที่ออกมาเป็นการ์ดและได้ถอดความภาพจากเนื้อหาตรงนี้มานี่เอง 
แต่กระนั้นก็ดีกิเดโอนก็ยังเกิดความลังเลและเรียกร้องขอเครื่องหมายอีกครั้ง
“กิเดโอนจึงทูลพระเจ้าว่า "ถ้าพระองค์จะช่วยอิสราเอลให้พ้นด้วยมือของข้าพระองค์ ดังที่พระองค์ตรัสแล้วนั้น ดูเถิด ข้าพระองค์ได้วางกลุ่มขนแกะไว้ที่ลานนวดข้าว แม้มีน้ำค้างเฉพาะที่กลุ่มขนแกะเท่านั้น ส่วนที่พื้นดินโดยรอบนั้นแห้ง ข้าพระองค์ก็จะทราบว่า พระองค์จะทรงช่วยอิสราเอลให้พ้นด้วยมือของข้าพระองค์ ดังที่พระองค์ตรัสนั้น"
ก็เป็นไปดังนั้น เมื่อกิเดโอนตื่นขึ้นในวันรุ่งเช้าก็บีบกลุ่มขนแกะ เขาบีบได้น้ำค้างจากกลุ่มขนแกะจนเต็มชาม แล้วกิเดโอนจึงทูลพระเจ้าว่า "ขออย่าให้พระพิโรธพลุ่งขึ้นต่อข้าพระองค์ ขอข้าพระองค์ทูลอีกสักครั้งเดียว ขอข้าพระองค์ทดลองด้วยกลุ่มขนแกะนี้อีกครั้งหนึ่งเถิด คราวนี้ขอให้แห้งเฉพาะที่กลุ่มขนแกะ ส่วนที่พื้นดินนั้นให้มีน้ำค้างโดยทั่วไป" ในคืนวันนั้นพระเจ้าก็ทรงกระทำตามที่ขอ คือกลุ่มขนแกะนั้นแห้งอยู่ แต่มีน้ำค้างอยู่ทั่วพื้นดิน ”
(จากหนังสือ ผู้วินิจฉัย บทที่ 6 ข้อ 36-40)
กิเดโอนขอเครื่องหมายพิสูจน์ และพระเจ้าก็ทรงบันดาลแสดงเครื่องหมายนั้นออกมาจริงตามที่ร้องขอ และเมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว กิเดโอน ก็เชื่อ ยอมรับ และยินดีทำตามพระประสงค์พระเป็นเจ้าที่ได้ทรงเลือกสรรเค้ามารับหน้าที่นี้
กิเดโอนทำตามพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า โดยเริ่มจากทำลายแท่นบูชาของ บาอัล เทพของลัทธินอกรีต พร้อมๆ ไปกับเครื่องหมายของเทพี แอสเฮร่าห์
กิเดโอนได้ส่งบรรดาผู้ถือส่งสารไปรวบรวมผู้คนจากบรรดาเผ่า แอสเฮอร์ เซบูลูน และ นาฟตาลี เช่นเดียวกันกับเผ่า มานัซเซห์ เผ่าของเขาเอง ทั้งนี้ทั้งนั้น เพื่อเป็นการผนึกกำลังร่วมกันต่อต้านกองกำลังแห่งมีเดี้ยน และ อมาเลค ที่ข้ามแม่น้ำจอร์แดนห์ มาแล้ว และได้ตั้งค่ายอยู่แถบหุบเขา เจซรีล
พระเป็นเจ้า ได้ตรัสกับกิเดโอนว่า ผู้คนที่กิเดโอนได้รวบรวมมานั้นมีมากเกินไป ด้วยคนจำนวนมากเช่นนี้ มันมากเพียงพอที่จะให้อิสราเอลประกาศชัยชนะได้ด้วยตนเอง และนึกว่าเป็นกำลังเป็นความชอบของตนเอง แทนที่จะเป็นการตระหนักว่าเป็นพระเป็นเจ้าที่ช่วยเหลือพวกเขา
ด้วยเหตุดังนี้เอง พระเป็นเจ้าได้สั่งกิเดโอนให้ส่งบรรดาทหารที่ขลาดหวาดกลัว หรือไม่มีใจสู้พร้อมรบ กลับไปยังถิ่นของตนเองเสีย รวมทั้งหมดได้ทหาร 22,000 นาย ที่ได้เดินทางกลับถิ่นของตนไป และเหลือทหารคงอยู่ 10,000 นาย
“ พระเยโฮวาห์ตรัสกับกิเดโอนว่า "ประชาชนยังมากอยู่ จงพาเขาลงไปที่น้ำและเราจะทำการทดสอบเขาให้เจ้าที่นั่น ผู้ที่เราจะบอกเจ้าว่า `ให้คนนี้ไปกับเจ้า' ผู้นั้นต้องไปกับเจ้า ผู้ที่เราบอกว่า `คนนี้อย่าให้ไป' ผู้นั้นไม่ต้องไป"
ท่านจึงพาประชาชนลงไปที่น้ำ พระเยโฮวาห์ตรัสกับกิเดโอนว่า "ทุกคนที่ใช้ลิ้นเลียน้ำดังสุนัข จงรวมเขาไว้พวกหนึ่ง ทุกคนที่คุกเข่าลงดื่มน้ำ จงรวมไว้อีกพวกหนึ่งดุจกัน"
จำนวนคนที่ใช้มือวักน้ำขึ้นเลียมีสามร้อยคน แต่ประชาชนนอกนั้นคุกเข่าลงดื่มน้ำ
พระเยโฮวาห์ตรัสกับกิเดโอนว่า "เราจะช่วยเจ้าทั้งหลายให้พ้นด้วยจำนวนคนสามร้อยที่เลียน้ำนั้น และมอบคนมีเดียนไว้ในมือของเจ้า นอกนั้นให้กลับไปบ้านเมืองของตนทุกคน" ”
(จากหนังสือผู้วินิจฉัย บทที่ 7 ข้อ 4-7 )
พระเป็นเจ้าให้เฝ้ารอคอยจนยามรัตติกาลมาเยือน แล้วพระองค์จึงรับสั่งให้กิเดโอนเข้าโจมตีค่ายของพวกมีเดี้ยน กิเดโอนมอบแตร คบเพลิง และไหดินเหนียว ให้กับทหารของเขาแต่ละคน ทหารทั้งหมดมุ่งหน้าไปล้อมรอบค่ายของพวกมีเดี้ยน โดยซ่อนคบเพลิงไว้ในไหไม่ให้เป็นที่สังเกต และทันทีที่กิเดโอนให้สัญญาณ ทหารแต่ละคนก็เริ่มเป่าแตร ทุบไหดินเหนียวให้พัง แล้วจึงเข้าระดมโจมตีพร้อมกัน สร้างความสับสนวุ่นวายมากเสียจนพวกมีเดี้ยนรบราฆ่าฟันกันเอง ภายใต้การดลบันดาลของพระเจ้า หลังศึกครั้งนี้สิ้นสุดลง ชัยชนะตกเป็นของฝ่ายกิเดโอนอย่างเห็นได้ชัด ฝ่ายมิเดี้ยนได้รับความเสียหายอย่างหนักจากการซุ่มโจมตี ส่วนหนึ่งมาจากการรบราฆ่าฟันกันเอง ขณะที่ส่วนที่รอดชีวิตก็หลบลี้หนีภัย ถอนตัวไปจากแผ่นดินอิสราเอล