[Leraje]

ประกาศรึยังอะ? ยังไม่เห็นเลย

[Exocet]

ยังอ่ะดิ ช้าจังเยย

[domepetuszaa]

คงประกาศก่อนงาน GO มั้งงิ

[Legendman]

เรื่องราวประทับใจจาก SMN
เรื่องเกิดขึ้นตอนที่ผมอยู่ป.2 ผมได้เห็นพี่ๆของผม นำการ์ดมานั่งเล่นกันซึ่งตอนนั้นผมไม่มีเงินเลยค่าขนม ก็แค่ 50 บาท แต่ผมอยากได้มันมากจึงไปขอพี่ผมเอาดื้อๆ แต่ตอนแรกพี่เขาก็ไม่ให้ ผมก็ตื้อไปเรื่อยๆๆๆ จนในที่สุดผมก็ได้มันมานั่นก็คือ Angel of Rune Word
ซึ่งเป็นการ์ดที่ไม่ได้มีความเก่งและมีราคาอะไรเลย แต่ว่าผมก็ภูมิใจมากที่ได้มันมาการ์ดใบนี้จึงเป็นการ์ดใบแรกของผม แต่ยังไม่ทันที่จะได้ศึกษาวิธีการเล่น ผมก็ต้องถูกแม่ส่งไปเรียนเสริมพูดง่ายๆก็คือ ตั้งแต่เช้ายันมืดนั่นแหละครับ หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้แตะต้องการืดซัมมอนเนอร์อีกเลย
จนผมขึ้นม.1ผมได้มีโอกาสกลับมาเห็นการ์ดซัมมอนเนอร์อีกครั้ง แต่ว่าคราวนี้ผมตั้งใจว่าจะศึกษาวิธีการเล่นอย่างจริงจัง แต่ว่าเงินของผมก็ยังมีไม่มากอยู่่ดี แต่ที่ร้านการ์ดแถวบ้านผมมีให้จับซองเล็กซองละ2ใบ ราคา5บาท จากนั้นเป็นต้นมาทุกวันหลังเลิกเรียนผมจริงไปจับการ์ด วันละ5บาท ทุกวันๆ จนผมสามารถจัดเด็กแสงจับฉ่ายได้สำเร็จ แล้วหลังจากที่ผมจัดเด็คสำเร็จผมก็เอามันไปประกาศศักดากับเด็ค Rachoyu ของเพื่อนผมซึ่งผลการแข่งก็คงไม่ต้องลุ้นครับเพราะมัน แพ้ขาดลอย และผมก็แพ้คนอื่นๆอีกหลายคนเป็นเวลา 1 ปีกว่าๆ
จนมาถึงวันที่ผมได้อ่านนิยายซัมมอนเนอร์ ทำให้ผมได้รู้จักกับ Sigmund ซึ่งตอนนั้นกำลังได้รับความนิยมอย่างมาก ผมจึงเข้าไปหา เด็คลิสต์ของซิกมันด์(เพราะผมพึ่งมีคอม) จากนั้นผมก็เริ่มเก็บเงินจนสามารถนำไปจัดเด็คซิกมันด์ได้ครบ และสามารถนำมันไปจัดการแก้มือกับเด็ค ราโชยู ได้ แต่เมื่อผมได้ไปที่งาน Grand Open ผมก็รู้ได้ว่าความสามารถ ของตนเองยังอีกไกลถ้าเทียบกับคนภายนอก
แต่ผมก็ไม่ได้แคร์อะไร มันกลับทำให้ผมมีกำลังใจ ที่จะทำให้ตัวเองเก่งขึ้นเพื่อที่จะได้ไม่แพ้ใคร แต่ถ้าแพ้ก็ขอแพ้อย่างสมศักดิ์ศรี
และปัจจุบันนี้ผมอยู่ ม.3 ตอนนี้ทำหน้าที่แนะนำการ์ด และสอนวิธีเล่นให้รุ่นน้อง ซึ่งมันทำให้ผมได้คิดว่า ซัมมอนเนอร์ไม่ได้ทำให้เราเพลิดเพลินได้อย่างเดียว แต่มันยังช่วยส่งเสริมมิตรภาพ ระหว่างคนหลายๆคน และถึงแม้ว่าผมจะไม่สามารถเล่นการ์ดจนเข้ารอบลึกๆ ของการแข่งขันต่างๆได้ ผมก็ยังสามารถสอนรุ่นน้องที่เป็นนักเล่นการ์ดหน้าใหม่ๆ ให้เข้ารอบลึกๆของการแข่งขันต่างๆได้โดยสอนจาก ประสบการณ์ที่ผมเคยเจอมา และสามารถทำให้พวกเขาเป็นนักเล่นการ์ดที่มีคุณภาพ ทั้งฝีมือและคุณธรรม ขอแค่ผมเห็นคนอื่นเล่นการ์ดอย่างมีความสุข ผมก็มีความสุขไปด้วยแล้วครับ
ขอบคุณพี่ปอร์สำหรับการ์ดที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณ และขอบคุณพี่ที่แต่งนิยาย เพราะถ้าไม่มีนิยายผมก็ไม่มีแรงบันดาลใจที่ จะเล่นการ์ดมาจนถึงวันนี้ ขอขอบคุณจากหัวใจครับ
รังสิมันต์ มาลีแย้ม

[Exocet]

เรื่องราวประทับใจจาก SMN
เรื่องเกิดขึ้นตอนที่ผมอยู่ป.2 ผมได้เห็นพี่ๆของผม นำการ์ดมานั่งเล่นกันซึ่งตอนนั้นผมไม่มีเงินเลยค่าขนม ก็แค่ 50 บาท แต่ผมอยากได้มันมากจึงไปขอพี่ผมเอาดื้อๆ แต่ตอนแรกพี่เขาก็ไม่ให้ ผมก็ตื้อไปเรื่อยๆๆๆ จนในที่สุดผมก็ได้มันมานั่นก็คือ Angel of Rune Word
ซึ่งเป็นการ์ดที่ไม่ได้มีความเก่งและมีราคาอะไรเลย แต่ว่าผมก็ภูมิใจมากที่ได้มันมาการ์ดใบนี้จึงเป็นการ์ดใบแรกของผม แต่ยังไม่ทันที่จะได้ศึกษาวิธีการเล่น ผมก็ต้องถูกแม่ส่งไปเรียนเสริมพูดง่ายๆก็คือ ตั้งแต่เช้ายันมืดนั่นแหละครับ หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้แตะต้องการืดซัมมอนเนอร์อีกเลย
จนผมขึ้นม.1ผมได้มีโอกาสกลับมาเห็นการ์ดซัมมอนเนอร์อีกครั้ง แต่ว่าคราวนี้ผมตั้งใจว่าจะศึกษาวิธีการเล่นอย่างจริงจัง แต่ว่าเงินของผมก็ยังมีไม่มากอยู่่ดี แต่ที่ร้านการ์ดแถวบ้านผมมีให้จับซองเล็กซองละ2ใบ ราคา5บาท จากนั้นเป็นต้นมาทุกวันหลังเลิกเรียนผมจริงไปจับการ์ด วันละ5บาท ทุกวันๆ จนผมสามารถจัดเด็กแสงจับฉ่ายได้สำเร็จ แล้วหลังจากที่ผมจัดเด็คสำเร็จผมก็เอามันไปประกาศศักดากับเด็ค Rachoyu ของเพื่อนผมซึ่งผลการแข่งก็คงไม่ต้องลุ้นครับเพราะมัน แพ้ขาดลอย และผมก็แพ้คนอื่นๆอีกหลายคนเป็นเวลา 1 ปีกว่าๆ
จนมาถึงวันที่ผมได้อ่านนิยายซัมมอนเนอร์ ทำให้ผมได้รู้จักกับ Sigmund ซึ่งตอนนั้นกำลังได้รับความนิยมอย่างมาก ผมจึงเข้าไปหา เด็คลิสต์ของซิกมันด์(เพราะผมพึ่งมีคอม) จากนั้นผมก็เริ่มเก็บเงินจนสามารถนำไปจัดเด็คซิกมันด์ได้ครบ และสามารถนำมันไปจัดการแก้มือกับเด็ค ราโชยู ได้ แต่เมื่อผมได้ไปที่งาน Grand Open ผมก็รู้ได้ว่าความสามารถ ของตนเองยังอีกไกลถ้าเทียบกับคนภายนอก
แต่ผมก็ไม่ได้แคร์อะไร มันกลับทำให้ผมมีกำลังใจ ที่จะทำให้ตัวเองเก่งขึ้นเพื่อที่จะได้ไม่แพ้ใคร แต่ถ้าแพ้ก็ขอแพ้อย่างสมศักดิ์ศรี
และปัจจุบันนี้ผมอยู่ ม.3 ตอนนี้ทำหน้าที่แนะนำการ์ด และสอนวิธีเล่นให้รุ่นน้อง ซึ่งมันทำให้ผมได้คิดว่า ซัมมอนเนอร์ไม่ได้ทำให้เราเพลิดเพลินได้อย่างเดียว แต่มันยังช่วยส่งเสริมมิตรภาพ ระหว่างคนหลายๆคน และถึงแม้ว่าผมจะไม่สามารถเล่นการ์ดจนเข้ารอบลึกๆ ของการแข่งขันต่างๆได้ ผมก็ยังสามารถสอนรุ่นน้องที่เป็นนักเล่นการ์ดหน้าใหม่ๆ ให้เข้ารอบลึกๆของการแข่งขันต่างๆได้โดยสอนจาก ประสบการณ์ที่ผมเคยเจอมา และสามารถทำให้พวกเขาเป็นนักเล่นการ์ดที่มีคุณภาพ ทั้งฝีมือและคุณธรรม ขอแค่ผมเห็นคนอื่นเล่นการ์ดอย่างมีความสุข ผมก็มีความสุขไปด้วยแล้วครับ
ขอบคุณพี่ปอร์สำหรับการ์ดที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณ และขอบคุณพี่ที่แต่งนิยาย เพราะถ้าไม่มีนิยายผมก็ไม่มีแรงบันดาลใจที่ จะเล่นการ์ดมาจนถึงวันนี้ ขอขอบคุณจากหัวใจครับ
รังสิมันต์ มาลีแย้ม

เค้าปิดประกวดไปแล้วนิครับ

[Administrator3]

ประกาศผลนะครับ


ลำดับ User Name

1 opptimist
2 BookMan Junior
3 Dark Art Master
4 Prince^strawberry
5 the St. of Amara
6 Petrboat
7 เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้
8 Black Magician
9 Saintboy


สำหรับท่านอื่นๆไม่ต้องเสียใจไป ถ้าบทความได้ลงไวเซอร์ก้จะได้รับรางวัลทุกคนครับ

[✖BookMan Junior✖]

อ๊ะ ได้กะเค้าด้วยอ๊ะ >.<

ว่าแต่ รับของรางวัลยังไงหรือครับ

[Black Magician]

อ๊ะ! ที่8 ((><))

ขอบคุณครับผม

[domepetuszaa]

หว้าอดรุ้ย TOT

[opptimist]

โดยส่วนตัวแล้ว ผมว่า มีหลายคนที่เขียนดีกว่าผมมาก

บรรยายความประทับใจได้ดี

ยังไงก็ ขอขอบคุณทุกคะแนนจากคณะกรรมการตัดสินนะครับ

[Exocet]

อดง่ะ