[Kaizer]

ความประทับใจของการ์ดSummoner ที่ผมชื่นชอบมากที่สุด ก็คือ ความเอาใจใส่ของบริษัทและทีมงานที่มีต่อวงการการ์ด

ผมรู้จักSummoner มาตั้งแต่สมัยมัธยม จนตอนนี้ก็ทำงานแล้ว เล่นครั้งแรกพร้อมกับเพื่อนด้วยกันสามคน คนนึงเล่นน้ำ คนนึงเล่นไฟ ส่วนผมเล่นลม ซิกมันด์ของผมจึงได้ต่อสู้กับซาดินและอองเดรมาตั้งแต่ตอนนั้น จนมาถึงการ์ดที่ผมชอบมากที่สุดใบหนึ่งตลอดกาลคือชาร์ลส์รุ่นSecondary เป็นการ์ดที่รูปเท่ห์มาก แต่ผมเปิดไม่ได้เลย แม้ว่าจะเปิดไปประมาณ 3Boxก็ตาม ผลงานภาพของSMNเป็นสิ่งที่มีแรงดึงดูดใจในตั้งแต่ยุคสมัยแรกๆ และพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆจนในยุคปัจจุบัน ผมค่อนข้างแน่ใจว่าตอนนี้การ์ดSMN เป็นการ์ดที่สวยที่สุดในโลก แม้แต่ภาพของการ์ดคอมมอน ที่เป็นระดับต่ำสุดยังมีความงดงาม ไม่ต้องพูดถึงระดับแรร์หรือSecret ที่การันตีความอลังการงานสร้าง
ด้านระบบการเล่น เริ่มจากความเรียบง่ายในชุด D4K ที่มีแต่การตี และใช้สกิลแบบตรงๆ ค่อยๆทวีความซับซ้อนมากขึ้น ด้วยจำนวนของการ์ดที่เพิ่มขึ้น ความสามารถใหม่ๆได้ถูกบรรจุเข้ามา จนการ์ด1ใบ มีความยาวTextเป็นสิบบรรทัด จนทำให้ผู้เล่นเก่าเกิดความสับสน ผู้เล่นใหม่ไม่เข้าใจกฎ ทางบริษัทก็พยายามที่จะออกการ์ดรุ่นใหม่ๆให้เข้าใจง่ายขึ้น ดังเช่นที่เราจะเห็นใน Exodus1&2 และDaimond Blood ที่ผมคิดว่าเป็นแนวทางที่ดี คือ การ์ดที่เก่งไม่ต้องเข้าใจยาก แต่ในขณะเดียวกัน ก็ยังให้คอมโบยากๆ มาเพื่อให้คนที่ชอบได้เล่นกันด้วย แสดงให้เห็นถึงการเอาใจใส่ในลูกค้าไม่ว่าจะเป็นกลุ่มเล็ก หรือกลุ่มใหญ่
การควบคุมDemand-Supplyของการ์ดที่อยู่ในตลาด ก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ผมชื่นชม การเพิ่มความต้องการของการ์ดเก่าๆ ด้วยการออกของมาเสริม ก็เป็นสิ่งที่ดี ทำให้คนที่มีความรู้สึกผูกพันกับการ์ดใบไหน ก็จะยิ่งรู้สึกชอบมันมากขึ้น หรือนำกลับมาเล่นอีกครั้งเมื่อมีของมาเสริม ทำให้การ์ดหลายใบได้กลับมาโลดแล่นอีกครั้ง หรือการ์ดที่หลายคนตีค่าเป็นแรร์ขยะ ก็จะได้เกิด ตัวอย่างที่เห็นชัดๆเลยคือ Grandecross ที่ถ้าไม่มีร่างเสริมออกมา ก็คงเป็นได้แค่การ์ดสะสมใบหนึ่ง
หรือการที่ออกการ์ดสามัญ สำหรับผู้เล่นใหม่เช่นมิสติกอันคอมในชุดใหม่ หรือการพิมพ์การ์ดที่หายาก เช่นฟาริด หรือซาลาดอล รวมไปถึงมิสติกในชุดInfinity Excel ก็เป็นการทำให้ราคาของการ์ดไม่สูงจนเกินควร และทำให้เกิดความเท่าเทียมในการเข้าถึงทรัพยากรมากขึ้น ไม่ใช่ผูกขาดแต่เฉพาะกลุ่มที่มีเงินซื้อการ์ดแพงๆ
ที่เขียนมาก็ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ได้ประทับใจในส่วนของการเล่น หรือไม่มีความหลังในการเล่นนะครับ เพียงแต่หากมองไปถึงการดูแลในภาพรวมแล้ว ทีมงานก็ค่อนข้างเอาใจใส่มากทีเดียว ไม่ได้ปล่อยให้ปัญหาเกิดหรือขยายตัวเป็นวงกว้าง ทั้งนี้ทั้งนั้น สังคมส่วนรวมจะให้มีความคิดเหมือนกันทั้งหมดย่อมไม่ได้ หากแต่ว่าถ้าทำให้คนในสังคมส่วนใหญ่มีความสุข และไม่ได้ไปเบียดเบียนคนส่วนน้อย ก็ย่อมเป็นสิ่งที่ดีใช่มั้ยครับ

[the St. of Amara]

เรื่องราวที่ประทับใจจาก Summoner

"เครื่องมือการพนันชนิดหนึ่ง" "ของเล่นไร้สาระ" "แค่กระดาษแผ่นๆ" คำนิยามมากมายของคำว่า "ไพ่" ที่คนทั่วไปก็มัก
จะมีความเข้าใจตรงกันอย่างนั้น และก็คงจะอีกเหมือนกันในกรณีของคำว่า "การ์ด" ที่ถูกเข้าใจว่าเป็น "ไพ่" ซึ่งหลายคน
ก็ไม่ปฎิเสธที่จะใช้นิยามร่วมกัน แต่ทว่านั่นเป็นความเข้าใจของบุคคลทั่วไป ซึ่งบุคคลที่กล่าวถึงไม่ใช่คนที่ได้รู้จัก ลองเล่น
และคุ้นเคยกับการ์ดเกมส์อย่าง Summoner Master แน่นอน

ผู้เขียนเริ่มรู้จักกับการ์ดเกมส์ชนิดนี้เมื่อตอน ม.2 ผู้เขียน ณ ปัจจุบันศึกษาอยู่ ม.4 ก็นับร่วมได้ 2 ปีแล้ว เป็นการรู้จัก
โดยบังเอิญก็ไม่ใช่ เพราะคนที่นั่งข้างๆในชั้นเรียนชอบเล่นการ์ดอยู่เสมอ และชอบนำการ์ดขึ้นมาดูอยู่บ่อยๆ
ทำให้ผู้เขียนเกิดความสนใจขึ้นและเริ่มที่จะถามทุกข้อสงสัย "ตัวเลขนี่อะไรอะ มี2ตัวหมายความว่าไงอะ" "ก็ค่าร่ายกับค่าโจมตี"
"ยังไงอะ" "ก็ตัวเลขนี้เป็นค่าร่าย ตัวนี้เป็นค่าโจมตี" ยิ่งถามก็ยิ่งรู้สึกสนใจมากขึ้น "เวลาเล่นไม่ต้องหมอบการ์ดหรอ"
"ไม่ต้องหรอก ถือไว้ในมือเลย" "แล้วเวลาร่ายอะไรต้องเปิดให้เขาดูมั้ย" "อืม" "อ้าว แบบนี้ก็ไม่ตื่นเต้นดิ"
ตอนนั้นก็ถามไปด้วยความเคยชินกับการเล่นการ์ดยูกิมาบ้างเล็กน้อย แต่ตะอนนี้ก็รู้แล้วว่าการ์ดในมือน่ะ น่าตื่นเต้นแลน่ากลัว
เสียยิ่งกว่าหมอบไว้อีกเพราะการจะทำอะไรแต่ละอย่างไม่มีใครรู้ว่าอะไรจะลอยมาบ้าง มันเป็นหนึ่งในความประทับใจในปัจจุบัน
ถ้าถามถึงความประทับใจในช่วงแรกๆตั้งแต่เริ่มเล่นการ์ดเกมส์นี้ คือภาพการ์ดนั่นเอง และคงไม่มีใครปฏิเสธว่าภาพการ์ด
ซัมมอนเนอร์เป็นภาพที่สวย สวยมากจนถูกใจใครหลายๆคนรวมถึงผู้เขียนด้วย และที่ประทับใจที่สุดก็คือการที่การ์ดชนิดนี้
ผลิตขึ้นโดยฝีมือของคนไทย ได้ยินครั้งแรกก็ไม่ค่อยจะเชื่อ ว่ามีการ์ดเกมส์หรือของเล่นที่คนไทยทำเองแล้วดีกับเขาด้วย
ทั้งภาพและกลไกการเล่นต่างๆไม่น่าเบื่อ เป็นความประทับใจที่ยังให้เด็กคนนี้นั่งเล่นการ์ดมาได้ถึงปัจจุบันแม้เพื่อนพ้องหลายคน
จะเลิกไปแล้วก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่ซัมมอนเนอร์มีการแต่งนิยายประกอบ ซึ่งเป็นนิยายที่เรียกได้ว่า
สามารถยกระดับจิตใจผู้อ่านหรือจรรโลงใจได้มากทีเดียว บางตอนที่อ่านแล้วตื่นเต้น บางตอนที่อ่านแล้วหดหู่ใจ
บางตอนที่อ่านแล้วซาบซึ้ง เป็นความประทับใจอีกหนึ่งอย่างที่สำคัญเลยทีเดียว

เป็นที่แน่นอนว่าการ์ดเกมส์นั้นถูกสร้างขึ้นมาสำหรับคนเล่นตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป ซัมมอนเนอร์เองก็เช่นกัน
การเล่นซัมมอนเนอร์ไม่ได้ช่วยแค่ทำให้ผู้เขียนนี้รู้จักเพื่อนใหม่ๆในห้อง แต่เป็นเสมือนสื่อสากลที่ใช้เชื่อมถึงกันได้
ก็เพียงแค่มีเด๊กติดตัว เมื่อเจอคนที่นั่งเล่นซัมมอนเนอร์หรือเห็นว่ามีก็สามารถจะชักชวนเล่นด้วยกัน
ในโรงเรียนหากเห็นรุ่นน้องนั่งเล่นอยู่ก็ชอบที่จะเข้าไปชวนเล่นอยู่บ่อยๆ ซึ่งก็คล้ายๆจะไปแกล้งเขาเพราะน้องยังเล่นไม่ค่อยเก่ง
หรือหากจะเป็นภายนอก ในสังคมของซัมมอนเนอร์ไม่ได้มีเีพียงแค่นักเล่นการ์ดเป็นอาชีพ แต่บุคคลมากมายก็เล่นการ์ดนี้เป็นงาน
อดิเรกเหมือนกัน และยิ่งได้รู้จักคนมากขึ้น เปิดหูเปิดตามากขึ้น เราเองก็จะรู้อะไรมากขึ้น การ์ดซัมมอนเนอร์เป็นเสมือนสิ่งที่
ทำให้ผู้เขียนได้เปิดหูเปิดตา ได้ออกนอกบ้านไปงาน GO หรือ On Tour บ้าง ไม่ใช่นั่งแต่เล่นเกมส์ในบ้าน
สังคมในบอร์ดก็เป็นอีกสิ่งที่ประทับใจ เพราะเป็นเสมือนสังคมที่รวมบุคคลต่างเพศ ต่างวัย ต่างความคิด ต่างนิสัยกัน
โดยมีเพียงแค่การ์ดเกมส์เป็นตัวสื่อถึงกันได้ มาแลกเปลี่ยน ความคิด ความรู้ เรื่องตลก สิ่งต่างๆมากมาย ที่ดีและอาจไม่ดีบ้าง
และอีกความประทับใจก็คือซัมมอนเนอร์นี่แหละ เป็นสิ่งที่สามารถนำพาเราสู่สังคมที่เราอาจจะไม่รู้จักได้

จนมาถึงตอนนี้ผมก็รู้จักซัมมอนเนอร์ได้ 2 ปีแล้ว 2 ปีที่มีค่ามาก บางสิ่งบางอย่างก็ทำให้เรารู้สึกอย่างหนึ่ง แต่อีกคนก็อาจจะ
รู้สึกต่างไปอีกอย่างหนึ่ง ความประทับใจนี้ก็เช่นเดียวกัน ต่างคนต่างความประทับใจ แต่ก็ล้วนมีสิ่งที่เหมือนกันคือ
เราทุกคนล้วนเห็นคุณค่าในซัมมอนเนอร์มากกว่าคนที่ไม่คุ้นเคยกับมัน แม้จะไม่มีวันที่จะทำให้ทุกคนมองการ์ดเกมส์ชนิดนี้เป็น
มากกว่า "ไพ่" ตามความคิดของพวกเขาได้ แต่ "การ์ดที่เป็นมากกว่าการ์ด" ของผมก็จะเป็นอย่างนี้ต่อไป


นายสุรชัย บุญญสิริ

[Petrboat]

ซิกมันด์ที่ตามหา.. ความสนุกย่อมมาก่อนชัยชนะ !!


..........ถ้าพูดถึงการ์เกมที่ชื่อ "Sumnoner Master" ครั้งแรกสำหรับผมคงต้องย้อนไปเมื่อราวๆ 7-8 ปีก่อนในสมัยที่การ์ด Yu Gi Oh กำลังดังจนฉุดไม่อยู่เพราะกระแสเด็กไทยมีแรงจูงใจมาจากการ์ตูน..

นิยามของการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์โดยทั่วไปคือ อ่านหนังสือ เล่นเกม หรือ หางานอดิเรกทำซึ่งการเล่นการ์ดก็เป็นหนึ่งในนั้นแต่ในทางกลับกันคือเสียงตอบรับจากผู้ปกครองมักจะบอกต่อกันว่า "เล่นไปแล้วได้อะไร ? เอาเวลาไปอ่านหนังสือเรียนดีกว่ามั้ย ?"

เวลาผ่านไปตัวผมหมกมุ่นแต่กับการ์ดยูกิเพราะเป็นอินเทรนด์ของโรงเรียนซึ่งถ้าในตอนนั้นเด็กผู้ชายคนไหนเล่นไม่เป็นคงปฏิเสธไม่ได้ว่าเฉยแบบสุดๆ

วันเวลาผ่านไปตัวผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ เกี่ยวกับการเล่นการ์ดยูกิ.. มันธรรมดาไปมั้ย ? ตายตัวเกินไปมั้ย ? ลงมอนสเตอร์ ร่ายเวทย์มนต์ หมอบกับดัก ซึ่งตัวผมเป็นคนที่ชอบเล่นกีฬาหมากล้อมเลยรู้สึกเบื่อการ์ดยูกิไปอย่างบอกไม่ถูก

การเล่นหมากล้อมต้องใช้ความละเอียดอ่อน ใจเย็น มีสมาธิ หาใช่แต่ว่าดีในตอนนี้จะชนะเสมอไป.. สิ่งสำคัญคือการอ่านหมากให้ได้มากกว่าคู่แข่งจนตัวผมได้มาสัมผัสการ์ด ซัมมันเนอร์ ตอนม.3 เลยรู้สึกได้ว่า "นี่แหละ.. ใช่เลย !!"

ได้รู้จักถึงรูปแบบการเล่นที่แปลกใหม่ไม่เหมือนใคร.. การ์ดเกมส่วนมากมักตัดสินผลแพ้ชนะที่ค่าพลังชีวิตแต่การ์ด ซัมมันเนอร์ ใช้ระบบไชน์แทนซึ่งเหมาะสมด้วยประการทั้งปวง

แรกเริ่มที่ผมได้ลองเล่นคือสตาร์เตอร์ "Aries" เป็นเด๊กแกะเน้นความสามารถหลักไปที่การยิง ไดเมนชั่น เคิร์ส ซึ่งเพื่อนของผมหลายคนค้านมันมากเพราะหัดเล่นใหม่ควรจะลองสายตบสดๆ คงจะดีกว่า..

แต่ตัวผมไม่ฟังคำเพื่อน.. คิดซะว่าเราเลือกมันมาเพราะเปรียบเสมือนฟ้าจงใจกอปรกับการที่ช่วงนั้นนิตยสาร Wiser แจกโปรโมที่ชื่อ "White Wiser Girl" ออกมาทำให้เด๊กของผมบูมสุดๆ จนเข้าขั้น "เก่ง" ในระดับหนึ่ง..

เวลามันเปลี่ยนไป.. ความแรงของเด๊กในสมัยนั้นก็เปลี่ยนตาม.. ชุดการ์ด The Saint Final ออกวางจำหน่ายทำให้ 2 ขุนพลอย่าง "Sigmund" กับ "Andre" คือเด๊กที่เก่งและไร้จุดอ่อนที่สุดในขณะนั้น !!

ตอนเด็กๆ หลายคนคงอยากได้ทามาก๊อตจิ.. โตมาหน่อยอยากเป็นนักสิ่งสายฟ้า.. ผ่านไปไม่นาน เบย์เบลด คือของเล่นที่ฮิตติดตลาดที่สุด.. เช่นกันครับว่าันักเล่นการ์ดสมัยนั้นมีแต่คนอยากเล่นเด็ก Sigmund กับ Andre แต่ปัญหาหลักคือ "มันแพง"

อยากเล่นแต่ไม่ได้เล่นแล้วทำไงดีละ ? ผมหยุดเล่นการ์ด ซัมมันเนอร์ ไปช่วงหนึ่งเพราะใกล้สอบและหวังทำเกรดดีๆ เพื่อเข้าเรียนม.4 ในสายการเรียนที่ต้องการ..

ครับ.. พอกลับมาเล่นใหม่พี่แกะพ่นเคิร์สของผมก็สู้ใครไม่ได้แล้วทำให้ต้องจัดเด๊กใหม่ขึ้นมา.. โชคดีที่การ์ด ซัมมันเนอร์ ออกจำหน่ายชุด 7 ปีพอดีและมีตัวยืนสุดโหดอย่าง Michael ทำให้ผมมีแรงจูงใจจัดเด็ก Divine เพื่อให้สู้กับคนอื่นๆ ได้

ไม่นานผมก็เลิกเล่นไปเพราะรู้สึกว่าการ์ด ซัมมันเนอร์ คือสิ่งที่ "ใช่" แต่เด๊กที่นี้มันยัง "ไม่โดน"

เวลาเลยเถิดมาจนถึงปัจจุบันนี้ผมอยู่ในชั้นม. 6 เลยทำในสิ่งที่ใจต้องการ.. ผมชอบ ซิกมันด์ เพราะมันเท่ ดูมีความเป็นผู้นำและวิถีการเล่นที่เน้นเข้าทำอย่างรวดเร็ว เลยอดไม่ได้ที่จะจัดเด๊กนี้ขึ้นมาเนื่องจากทุนทรัพย์พอแล้ว..

ผมใช้เงินไปประมาณ 1000 กว่าบาทก็สานฝันนี้ได้สำเร็จ.. ในกองการ์ดที่เปิดมาดูกี่ทีก็ไม่เบื่อเพราะได้เห็นผู้นำแห่ง ฟีเลเซีย ยืนสง่าแล้วมีนกสายฟ้า ธันเดอริกซ์ สยายปีกอยู่ที่แขนของ ซิกมันด์

แต่มันก็ต้องทำใจครับ.. ว่ากันตามความจริงมันยังพอเล่นได้อยู่แต่จะเอาไปสู้กับพวก Alana หรือ Porta ทั้งหลายคงไม่ไหว.. ผมเล่นไปเพราะคิดว่ามัน "สนุก" โดยไม่หวังผลแพ้ชนะที่ตามมา

มันอาจจะล้าหลังแต่ใช่ว่าความสุขที่ได้ใส่ลงไปมันจะลดหย่อน.. กลับกันเล่นแล้วเพลิดเพลิน ผ่อนคลาย มันคงดีกว่าแบบคูณ 2 ถ้าเอาเวลาตรงนั้นไปนั่งเครียดโดยใช่เหตุ..

ความสุขย่อมมาก่อนชัยนะ แต่ความทรงจำดีๆ ที่ใส่ลงไปคงหาผลตอบแทนกลับมาไม่ได้นอกจากคำว่า "เรารักนายวะ Summoner"


Petrboat

ดลธเนศ รุ่งเรือง

[Petrboat]

ฝาก admin ลบเรปนี้ให้ทีครับ ผมกดผิด

[tanid]

ฉันเริ่มเล่นSMNครั้งแรกเมื่อตอน ม.2 สาเหตุที่ฉันเริ่มหัดเล่น เพราะขณะนั้นเพื่อนของฉันคนหนึ่งได้ลองหัดเล่นการ์ด ฉันรู้สึกสนใจมาก(เพื่อที่จะมีส่วนร่วมกับเพื่อนและท่าทางจะน่าสนุก) ฉันจึงถามเพื่อนว่าไปซื้อจากไหนและขอตามไปด้วย เพื่อนของฉันบอกว่าการ์ดแพง(แต่ฉันของไม่สนใจ ขอแค่ได้เล่นกับพวกเขา) หลังจากนั้นที่ซื้อมาฉันได้ลองเล่นและเล่นกับเพื่อนๆ ฉันรู้สึกสนุกมากและมีเพื่อนมากขึ้น ถึงจะแพ้บ่อยแต่ก็รู้สึกสนุก ถึงแม้ตอนนี้เพื่อนๆของฉันจะเลิกเล่นไปแล้วหลายคนเนื่องจากเรียนจบ แต่ฉันก็ยังเล่นอยู่และไม่รู้สึกเบื่อกับการ์ดเลยแม้คนเล่นกับฉันจะน้อยลง แต่ฉันจะยังเล่นต่อไป เพราะมันทำให้ฉันรู้จักกับคนอื่นมากขึ้นและทำให้ฉันรู้สึกสนุก

[RushkilL]

ผมรู้จัก SMN การ์ดชนิดนี้ครั้งแรกตอน ป.6
จาการที่ผมไปสอบเข้ายังต่างโรงเรียนเห็นนักเรียนโรงเรียนอื่นเล่นกัน แล้วมันสนุกดี
ดูเพลิน ดุดัน ขำขันบ้างบางครั้งแต่ ก็งงบ้างในบางทีเพราะยังเล่นไม่เป็น
พอเข้ายัง ม.1 ก็เน้นการเรียนมากไปหน่อย ละทิ้งเรื่อง SMN ไปซักพัก
จนช่วง ม.2 SMN บูมมากซึ่งผมก็เล่น ศึกษารูปแบบการเล่นต่างๆ เล่นกับเพื่อนๆต่างห้อง รุ่นพี่ต่างระดับชั้น
ได้พบเพื่อนใหม่ มิตรภาพต่างๆ แล้วได้ความสุขทุกวันจากการเล่นการ์ด
แต่ไม่นานเพื่อนๆก็ทิ้ง SMN เพื่อที่จะไปเล่น เกมส์ ออนไลน์
เมื่อไม่มีคนเล่นด้วย ผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไร คิดว่ามันจะต้องจบลงแล้วหรือความทรงจำ ควาสุขจากการเล่น

จนถึงปัจจุบันผมกลับมาเล่นอีกครั้ง เพื่อนผมกลับมาเล่น เพราะว่า SMN นี้แหละที่มีการพัฒนา ออกชุดเสริม มาเรื่อยๆ
รูปแบบ การ์ดที่สวยงาม การเล่นที่หลากหลาย ไม่มีเดคไหนที่สามารถชนะได้ตลอด ต้องมีการปรับไปเรื่อยๆ กลยุทธ์ต่างมากขึ้น
และความสนุกก็มากขึ้น ที่สำคัญ SMN มีคุณค่าทางจิตใจ นอกจากนี้สามารถขาย หรือแลกเปลี่ยนกลับมาเป็นเงินได้
เวลาเล่นไม่เสียค่าใช้จ่ายอะไร แค่มีการ์ด เป็นของตัวเอง หรือยืมเพื่อนเล่น
ต่างจากเกมส์ออนไลน์ ที่บางครั้งต้องเสียค่าเกมส์เป็นชั่วโมง ค่าเติมบัตรอีก ไหนจะมีการซื้อ M อีก
เสียเงินไปแล้วไม่สามารถนับเงินกลับคืนมาได้ นอกจากนี้ปัจจุบันผมอยู่ ม.6
ต้องอ่านหนังสืออย่างมากเพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัย แตเมื่ออ่านมากกลับต้องเครียดมาก

แต่ว่า SMN ทำให้ผมสนุกคลายเครียด ฮาเฮ เจอพี่ๆที่ร้าน ได้มิตรภาพ ได้บริหารความคิดที่หา combo ต่างๆ
ทำให้ความเครียดจากการอ่านหนังสือลดลงอย่างมาก เพียงแต่ต้องแบ่งเวลาให้ถูก
เล่นการ์ดให้สนุก ไม่แปลกที่ SMN จะยึดใจผมไปได้ทั้งหมด ไหนจะได้อุดหนุนของไทย
การ์ดสวย คุณค่าทางจิตใจ(การ์ดเหมือนชีวิต) รู้จักสังคมใหม่ๆ ที่มีการแข่งขันที่สนุกสนานที่สำคัญอย่างมาก

ทำให้คนติดเกมส์เลิกเล่นเกมส์ได้เลย
เพราะไม่เสียค่าเล่น เล่นได้เรื่อยๆ ไม่เบื่อต่าง จากเกมแปปเดียวก็เบื่อ เพราะมีบัคหรืออาไร
แต่ SMN นี้สิถูกใจ ประทัยใจได้ใจทั้งหมดของผมไป แล้วผมจะไม่มีวันเลิกเล่น
เพราะว่า SMN make my life to be happy !!!
ขอขอบคุณบริษัทอย่างสู.ที่ผลิตการ์ดออกมาหลายๆรูปแบบ มีการเล่นหลากหลาย
ใช้สมองในการแก้ปัญหาเวลาเล่นกัน และทำให้ผมคนนี้เลิกเป็ฯคนติดเกมส์
จนมุ่งมั่นที่จะสอบมหาวิทยาลัยให้ได้

รัก SMN ครับผม
วุฒิพงษ์ กุณะแสงคำ

[Prince^strawberry]

ประกวดเรียงความ เรื่องราวประทับใจจากSMN
‘‘หากจะหาของเล่นสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มาเล่นเพื่อทดแทนความเหงา ความสนุกสนาน ความสุข และความคิดสร้างสรรค์ ก็คงจะหาของเล่นสิ่งนั้นยากเป็นแน่แท้’’
แม้ปัจจุบันของเล่นอาจจะเป็นสิ่งหนึ่งที่มีการรับรองว่าสามารถที่จะเสริมสร้างสมองให้มีการพัฒนา และยังช่วยให้มีความคิดสร้างสรรค์ แต่ก็ต้องยอมรับว่าคนเราไม่ค่อยจะมีการส่งเสริมในด้านต่างๆของเล่นไม่ทั่วที่ควร เพราะอาจคิดว่าของเล่นนั้นไม่มีประโยชน์อะไร เป็นเพียงของที่เด็กๆนั้นเล่นกัน
คงจะนานแล้วซินะที่เราได้รู้จักการ์ด summoner master การ์ดเกมของคนไทยที่คนไทยเป็นคนสร้างขึ้น คงจะกว่า 9 ปีแล้วที่เราได้เล่น ได้รับความสนุก ความสุข ความเพลิดเพลิน และอีกมากมายที่ไม่อาจจะบรรยายได้ ความประทับใจนี้เราเคยคิดบ้างไหมว่ามันไม่ใช่แค่นี้แต่มันมากกว่านี้มาก ขึ้นอยู่กับใจของคุณที่จะสัมผัสกับมันแล้วคุณจะรู้................................

‘‘พลเด็กผู้ชายคนหนึ่ง’’เด็กคนนี้คือตัวผมเอง เด็กที่ไร้ความสามารถที่จะเล่นการ์ด summoner master เล่นกี่ตากี่ตาก็แพ้ แต่เป็นคนหนึ่งในหลายๆคนที่หลงใหลในคำว่าการ์ด summoner master เด็กคนนี้อาจจะเล่นไม่เก่งแต่ถ้าคุณได้รู้ถึงความประทับใจจากการ์ด summoner master ของเด็กนี้อาจทำให้คุณได้คิดอะไรมากขึ้น

‘‘ผมเป็นนักเล่นการ์ดของโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดพิษณุโลก ที่โรงเรียนของผมมี นักเล่นการ์ด ผมเล่นการ์ดอ่อนมาก อ่อนจนรุ่นน้องบางคนอาจเล่นชนะเลยก็เป็นได้ แต่ผมไม่เคยจะคิดมากเลยที่จะแพ้ใคร ผมแค่ได้เล่นการ์ด smn ผมก็มีความสุขแล้ว(ทุกท่านคงสงสัยซินะครับว่าแพ้จะมีความสุขได้อย่างไร) ความสุขมันอยู่ความรู้ศึกมากกว่านะครับ ความรู้ศึกถึงเวลาเราจับการ์ดเพื่อจะได้เล่น แต่ความสุขนี้มันเริ่มขึ้นเมื่อ ไม่กี่ปีมานี้ ไม่กี่ปีที่มีความสุขเหมือนมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งมาเติมเต็มชีวิตที่เคยขาดหายไป

ณ โรงเรียนของผม เวลาประมาณ 11.00 น. ‘‘พลไปดูการ์ดกันไหม’’ นี้เป็นคำถามแรกที่ผมได้ทำให้เกิดความคิดในใจว่าการ์ดอะไร ผมก็บอก ‘‘ไปว่าไปก็ได้’’ จากนั้นผมก็เดินไปดูการ์ดกับเพื่อนเมื่อถึงดงการ์ด(สถานที่เล่นการ์ดทุกประเภท) ผมก็ได้ถามเพื่อนว่า ‘‘จะมาดูการ์ดไรของแก’’
เมื่อได้ถามไปถามมาก็ได้รู้ว่ามาดูการ์ด smn นี้เป็นครั้งแรกที่เห็นการ์ด smn สิ่งที่ทำให้ประทับใจในการ์ดเป็นอันดับแรกคือ ความงดงาม ความงดงามของการ์ดใบหนึ่งใบที่ผมไม่สามารถที่จะจำได้เพราะมันมีมากมายเหลือเกินแทบจะเกริ่นกราดเลยทีเดียว นั้นเป็นจุดเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงของชีวิต ด.ช.คนหนึ่งไปในทางที่......

ดับตั้งแต่เวลานั้นผมก็เริ่มที่จะสนใจในการ์ด smn และทุกวันผมก็จะไปที่จุดศูนย์รวมของคนเล่นการ์ด ไปเป็นประจำ ไปทุกวัน ไปเรื่อยๆ ไปตลอดเวลาพัก จนบางคนที่ขายการ์ดอยู่แถวนั้นจำหน้าได้ บางวันก็ชวนเล่นการ์ดบ้าง บางวันก็ถามมีการ์ดนั้นการ์ดนี้ไหม แต่ทุกครั้งที่เขาถามผมเขาก็จะผิดหวังทุกครั้งไปเพราะผมจะบอกว่า ผมไม่มีการ์ดไว้เล่นผมแค่มาดู แต่ นอกจากนี้ในใจของผมก็เกิดคำว่าประทับใจและดีใจขึ้นในใจเพราะมีคนอีกหลากหลายได้เข้ามาในชีวิตของผม ทุกคนที่เข้ามาล้วนเป็นคนบ้าการ์ด แม้พวกเขาจะไม่เรียนเก่งไม่ฉลาดแต่พวกเขาก็เป็นคนดีมาก เพราะแต่ละคนจะไม่ขโมยการ์ดกันเอง ไม่ขายการ์ดโก่งราคากัน ไม่ทะเลาะกันแลสุกท้ายไม่คิดร้ายต่อกันเลย เวลาเราได้เจอกันเราเหมือนนำความทุกข์ที่แบกเอาไว้เท่าภูเขาหิมาลัยออกจากอก ทั้งมีความสุข เพลิดเพลิน จนบ้างครั้งสนุกจนลืมเวลาเกือบจะเข้าเรียนสายเลยทีเดียว เรียนๆเล่นๆ ไปเรื่อยๆทุกวันเป็นเช่นนี้ แต่การเรียนของผมหลังจากมาเล่น smn ก็ไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด เพราะผมบริหารเวลาดี55+จะเรียนค่อยวิ่งไปเรียน ไม่เรียนก็เล่น คำพูดของผมอาจเป็นนัยน์ให้ทุกท่านรับว่า แม้เราจะรักในการ์ดก็ขอให้ทุกนั้นพึงคิดว่าเรามีการงาน การเรียน ชีวิต แม้อาจเป็นอุปสรรคของเราแต่ถ้าเราเกิดมีการบริหารเวลาที่ดีผมก็ขอเชื่อได้เลยว่า เราจะเล่นการ์ดโดยไม่อุปสรรคเป็นอันแน่

ช่วงเวลาประมาณ เดือนมิถุนายน พ.ศ.2552 หรือไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้สิ่งผมเคยได้หวังไว้ในชีวิตของผม ชีวิตของด.ช.คนหนึ่งที่หวังว่าซักวันหนึ่งจะได้มีโอกาสลงสมัครการประกวดความสามารถทางด้านศิลปะได้เกิดขึ้นเป็นความจริง เพราะอะไรหนะเหรอ มันเกิดจากวันหนึ่งผมได้ซื้อหนังสือนิตยสารการ์ด smn ที่ชื่อ Wiser มาจากร้านของเล่น เพื่อจะกูข้อมูลในหนังสือจะได้ไม่ตกข่าวแต่เมื่อเปิดไปเปิดมาเกิดไปเจอหน้าหนึ่งเขียนไว้ว่าประกวดจิตนาการรึป่าวไม่รู้ แต่เป็นการวาดรูปออกมาโดยใช้ความคิด จินตนาการ และอื่นเข้ามาร่วม ผมได้วาดรูปไปรูปหนึ่งแล้วก็ส่งไปในวันที่ใกล้จะหมดสิทธิส่ง เวลาได้ผ่าน หลายวัน หลายสัปดาห์ หลายเดือน จนเลยวันที่จะประกาศผลของการประกวด ผมคิดว่าผมคงหมดสิทธิที่จะได้รับรางวัลในการประกวดครั้งนี้แล้ว

จนกระทั้งวันหนึ่งขณะที่ผมกำลังเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ กรี้งๆๆๆๆๆ!!!!!!!! เสียงโทรศัพท์มือถือของผมได้มีเสียงเรียกเข้าขึ้น ผมเอาขึ้นมาในทีแรกผมจะตัดสายแล้วแต่ในวินาทีที่ครูไม่อยู่ผมก็ได้รับสายโทรศัพท์ พอพูดไปพูดมา ผมก็ได้รับรู้ว่า ผมได้รับรางวัลการประกวดเป็นลำดับที่ 2 เมื่อจบการสนทนา เย้ๆ.....ผมตะโกนเสียงดังขึ้น จนเพื่อนหันมองแล้วก็ถาม ผมก็ตอบว่าได้รางวัลจากการประกวดวาดรูป smn เพื่อนก็ดีใจด้วยหลังจบการเรียนผมก็ไปเล่าให้ใครต่อใครฟังไปทั่ว แล้วผมก็ตั้งหน้าตั้งตารอของรางวัลจากการวาดภาพเข้าประกวด

แล้วของรางวัลก็มาผมดีใจมาก ดีใจเหมือนไม่เคยดีใจมาก่อน เพราะในชีวิตของเด็กผู้ชายคนหนึ่งจะได้มีโอกาสซักครั้งที่ได้รับรางวัลจากความสามารถของตน การประกวดครั้งนี้ไม่ใช่แค่การประกวดที่ไม่มีความสำคัญ มันเป็นการที่ผมได้ใช้ความสามารถของผมเป็นครั้งแรกเป็นก้าวของผมที่จะได้มีการพัฒนาตนเอง และเป็นก้าวแรกที่ผมได้รับรางวัล มันเป็นความประทับใจในอยู่ในใจของผมมานานแล้วแม้จะนานอีกนานเท่าใดมันไม่อาจจะลบเลือนจากใจของผมได้แน่นอน

การ์ดสิ่งที่ไม่มีค่าแม้เราจะไม่เข้าใจในสิ่งนั้น เราก็สามารถทำเข้าใจได้ บริษัท stmagnusgame ในความคิดของผมไม่ใช่แค่บริษัทที่เห็นแก่กำไร ผมว่า บริษัทนี้ทำให้คนหลายคนได้ค้นหาตัวเองในความมืดจนเจอว่าตนเองชอบสิ่งใด รักสิ่งใด และยังส่งเสริมความสามารถของคนทุกคน ความประทับใจนี้คงเกิดขึ้นไม่ได้หากไม่มีบริษัท stmagnusgame เป็นแน่แท้

คุณอาจจะไม่เชื่อว่าของเล่นจะสามารถทำให้คนเรามีความสุข ปรดเปรื่องความทุกข์ ได้ แต่หากทุกท่านได้รองคิดกลับกัน ของเล่นอาจไม่ใช่แค่ของเล่น แต่ของเล่นที่เรียกว่า การ์ด นี้อาจจะมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ทุกคนไม่อาจเข้าใจได้เลยอยู่ก็เป็นได้ ถ้าหากคุณกล้าพอที่จะเปิดใจที่จะรู้จักการ์ด ก็แค่เงี้ยหูเข้ามาใกล้ๆการ์ดจะบอกอะไรกับคุณ

[Black Magician]

ความประทับใจซัมมอนเนอร์ตั้งแต่แรกพบ...
สำหรับผม ประสบการณ์จากซัมมอนเนอร์นั้น ผมได้เริ่มเล่นตอนม.1ในจังหวัดที่ผมอยู่ นั่นก็คือจังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นที่ที่หาคนรู้จักซัมมอนเนอร์ยากนัก ผมกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งเคยเล่นยูกิด้วยกันมาก่อน จึงเริ่มสนใจการ์ดเกมอย่างอื่น ซึ่งก็ได้พบกับซัมมอนเนอร์นี่ล่ะครับ ผมกับเพื่อนเรียกว่ารวมกลุ่มกันเล่นแค่3คนเท่านั้น ร้านที่ขายการ์ดยูกิที่เคยไปซื้อเป็นประจำ ผมกับเพื่อนก็ลองบอกให้เด้าลองเอาซัมมอนเนอร์มาขายดู ซึ่งเขาก็นำพรีคอนตระกูลยุคแรกมาขาย3กล่องพอดี(Azar, Odilon, Maradan Cult) ผมกับเพื่อนก็เลยซื้อไปคนละกล่อง แล้วใช้มันเริ่มเล่น กฎกติกาก็ไม่รู้อะไรเลย อาศัยการ์ตูนสอนเล่นเอาครับ สถานที่เล่น ร้านที่ซื้อการ์ดเป็นประจำนั้นเป็นร้านของเล่น จึงไม่มีโต๊ะให้นั่งเล่นการ์ด พวกผมก็เลยไปนั่งเล่นที่บ้านเพื่อนในกลุ่มผม ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากร้านการ์ดนัก การ์ดที่มีนั้น ก็ได้จากพรีคอน และการ์ดจากการเปิดซองบางซอง ซึ่งตอนนั้นที่ร้านมีแค่ซอง Merrisia2 กับดราโก2นิดหน่อย(ผมมีพี่ที่เล่นอยู่ก่อนแล้วแต่เลิกไป เค้าก็เลยยกการ์ดสายความมืดมาให้ผม เพราะผมเลือกเด็ค Maradan Cult) ก็ไม่ได้มีการ์ดเทพอะไรมากมายหรอกครับ ตอนนั้นได้หลงไหลซัมมอนเนอร์ก็ตรงที่เอาการ์ดจากซองมาเสริมพรีคอนที่เราได้มา แล้วพัฒนาไปพร้อมๆกับเพื่อน เนื่องจากที่นี่มีคนเล่นน้อย(ก็รู้จักคนเล่นกันแค่3คน)และการ์ดที่มีจำนวนน้อย หากจะหาการ์ดอะไรที่ต้องการก็ไม่สามารถหาได้ เพราะไม่มีแฟ้ม จึงใช้วิธีเปิดซองเอาแล้วมาแลกกัน สนุกมากเลยครับ จะลุ้นว่าเราหรือเพื่อนจะเปิดซองได้การ์ดที่เราอยากได้รึเปล่า แต่ถึงจะได้แรร์การ์ดอะไรมาก็ไม่สามารถขายเป็นเงินได้ เพราะว่าไม่มีคนซื้ออยู่ดี ทำให้พวกผมไม่ได้มองการ์ดที่ราคา แต่มองว่าเอาไปเล่นกับเด็คเราได้รึเปล่านะ ถ้าไม่ได้จะเอาไปแลกกับเพื่อน มันจะยอมมั๊ยนะ มันมีการ์ดที่เราอยากได้อยู่ด้วยสิ แล้วก็ไม่ได้คิดที่จะได้การ์ดแรร์มาใส่เด็ค เอาการ์ดที่เราพอมีพอเล่นนี่แหละ ไปสู้กับเพื่อน

หลังจากที่เล่นกันก็เกิดคำถามหลายอย่างว่าทำแบบนี้ได้รึเปล่า ถ้าเจอแบบนี้จะเป็นยังไงล่ะ แล้วการืดที่เราเล่นอยู่ จะมีใบเสริมที่ดีกว่ารึเปล่านะ ก็เริ่มเข้าเว็บบอร์ดครับ ตอนแรกก็แค่คิดจะเข้ามาถามกติกา แต่ไปเห็นกระทู้เด็คแล้วก็อดที่จะเข้าไปดูไม่ได้ ว่าเด็คของคนอื่นๆนั้นจะเป็นแบบไหน ซึ่งแต่ละคนในหมวดเด็คนั้นก็จัดเเด็คที่หลากหลาย เป็นเด็คที่ไม่เคยเห็นมาก่อนก็หลายเด็ค ซัมมอนเนอร์นี่วิเศษสุดๆไปเลย มีการ์ดหลากหลายถึงขนาดนี้เชียว ทำให้รู้ว่า ซัมมอนเนอร์ที่เราเล่นอยู่มันเป็นแค่สังคมกลุ่มแคบๆกลุ่มหนึ่ง เราทั้ง3คนก็เลยคิดจะไปหาประสบการณ์กับเด็คอื่นๆของโลกภายนอก ช่วงปิดเทอมก็ได้โอกาสไปกรุงเทพ ไปถึงปุ๊บก็ตรงไปร้านการ์ดก่อนเลยครับ ตอนนั้นยังไม่รู้จักแฟ้มด้วยซ้ำว่าเค้าไว้ทำอะไร เจอคนนั่งเล่นกันอยู่ก็แข่งด้วย แต่พวกผมก็แพ้ราบคาบ ฮะๆๆ ตอนนั้นเองก็มีความคิดที่อยากจะเก่งขึ้นอีก ก็เลยไปซื้อการ์ดแยกใบจากแฟ้มในร้านมาเสริมเด็ค ก็เก่งขึ้นอยู่หรอก แต่ก็ยังแพ้อยู่ดี ก็ต้องปรับตัวกับการ์ดใหม่นี่นะ ยังต้องทำความเข้าใจกับพรรคพวกใหม่อีกเยอะ แต่หากความเก่งนั้นก็ยังมีขีดจำกัด เมื่อเจอเด็คเมต้า เด็คทัวร์นาเม้นต์ ก็ยากที่จะสู้ด้วย ตอนนั้นผมก็คิดได้ว่า ความเก่งไมใช่ทุกสิ่ง ถ้าอยากเก่งก็ไปเล่นเมต้าสิ ตอนนั้นได้คิดไปถึงเมื่อก่อนว่าเราเริ่มเล่นอย่างสนุกสนานกับเพื่อนแค่กลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่ง ทำไมตอนนี้กลับต้องการพลังให้เด็คของตนล่ะ แต่ผมก็พบตัวเองว่าไม่ได้ประทับใจซัมมอนเนอร์ตรงที่ความแข็งแกร่งของเด็ค แต่ประทับใจกับความหลากหลายของเด็คที่เอาการ์ดจากธาตุ เผ่า อาชีพต่างๆ มาผสมกันจนกลายเป็นเด็คที่เรียกว่า"เด็คของผม"ได้ และเกิดความภูมิใจในเด็คของตน อาจไม่แข็งแกร่งเหมือนเมต้า แต่มันก็คุ้มค่า ที่จัดเด็คไม่ซ้ำใคร เป็นเอกลักษณ์ของตัวผู้เล่นนั่นเอง เป็นจุดที่ผมประทับใจในซัมมอนเนอร์มากที่สุดครับ

และนี่ ก็ยังเป็นแค่จุดเริ่มต้นของประสบการณ์ของผมที่ได้พบกันซัมมอนเนอร์ในวันนั้น ตั้งแต่วันที่เห็นการ์ดผ่านๆแล้วเกิดสนใจ รวมกลุ่มกับเพื่อนกลุ่มเล็กๆมานั่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน จนคิดเล่นจริงจังได้ถึงขนาดนี้ เป็นอีกสิ่งที่ผมประทับใจในซัมมอนเนอร์ครับ...

[Sanctorum]

ซัมมอนเนอร์มาสเตอร์...กับคุณค่าที่มากกว่าการ์ดเกมส์

เมื่อพูดถึงการ์ดซัมมอนเนอร์ หลายๆคนในที่นี้คงจะรู้จักกันเป็นอย่างดี ในฐานะของการ์ดเกมส์ที่ประดิษฐ์และคิดค้นโดยคนไทย บางคนก็เล่นการ์ดเกมส์นี้เพื่อความสนุกสนาน บางคนก็เล่นการ์ดเกมส์นี้เพื่อที่จะเอาชนะ แต่จะมีสักกี่คนที่ได้รับรู้และรู้สึกถึงคุณค่าของการ์ดที่ผลิตขึ้นโดยคนไทยนี้อย่างแท้จริง

การ์ดซัมมอนเนอร์นอกจากจะเป็นกิจกรรมยามว่างที่ช่วยสร้างความบันเทิงใจของข้าพเจ้าได้เป็นอย่างดีแล้ว หากลองมองเข้าไปถึงเรื่องราว หรือประวัติของการ์ดแต่ละใบ ข้าพเจ้าพบว่า การ์ดแต่ละใบนั้นได้สอดแทรกคติธรรม หลายๆอย่างเอาไว้มากมาย ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ดีในสังคมปัจจุบัน ที่มีแต่ความเห็นแก่ตัว แก่งแย่ง ชิงดีที่ไม่รู้จบ “ความศรัทธา” ที่ใครหลายๆคนกำลังจะสูญเสียไป เพียงเพราะเรานั้นห่างเหินจาก “ความดี” การ์ดซัมมอนเนอร์จึงเป็นเครื่องเตือนใจอย่างดี สำหรับเด็กและผู้ใหญ่ ให้ดำรงอยู่ในความดีนั้น

ข้าพเจ้าเพิ่งเริ่มเล่นซัมมอนเนอร์ได้ไม่นาน แต่น่าแปลกใจที่เพื่อนของข้าพเจ้านั้นเพิ่มขึ้นอย่างมากมายทั้งเพื่อนต่างวัยและวัยเดียวกัน นี่ถือเป็นเครื่องพิสูจน์อย่างหนึ่งว่า การ์ดซัมมอนเนอร์นั้นช่วยในการสร้างเพื่อน สร้างสังคมอีกสังคมหนึ่งให้เกิดขึ้นมา เป็นสังคมแห่งการแบ่งปัน ไม่มีการแบ่งและขีดขั้น ระหว่างคำว่า “เด็ก” และ “ผู้ใหญ่” เราเล่นกันเหมือนพี่น้องที่แบ่งปันความรักกัน ไม่มีคำว่าชนะหรือแพ้ มีแต่เสียงหัวเราะเท่านั้นที่เป็นเสียงเดียวที่ได้ยิน เพื่อนเป็นสิ่งที่มีค่ามากในชีวิตของคนเรา เพราะมนุษย์เรานั้นไม่สามารถดำรงชีวิตได้อย่างโดดเดี่ยวในสังคม และการ์ดซัมมอนเนอร์นี้เองที่เป็นเครื่องมือในการสร้างเพื่อนได้เป็นอย่างดี

ประการสุดท้าย การ์ดซัมมอนเนอร์ เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นได้เป็นอย่างดี ว่าคนไทยนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าคนชาติอื่น ทั้งฝีมือในการวาดรูป ลายเส้น ตลอดจนรูปแบบของการเล่น หลาย ๆคนที่ผ่านเข้ามาเห็น แม้กระทั่งคนต่างชาติเองก็ยังให้ความสนใจ และถามข้าพเจ้าว่านี่เป็นการ์ดของคนไทยหรือ นี่ถือเป็นสิ่งที่น่าเอาเป็นแบบอย่าง และเป็นตัวอย่างให้แก่เยาวชน หรือคนทั่วไปได้ว่า เราแต่ละคนนั้นล้วนแต่มีความสามารถเป็นของตัวเอง เพียงแต่เรานั้นรู้จักคิดและนำความสามารถที่เรามีอยู่ มาใช้ให้เกิดประโยชน์ แล้วเราจะรู้ว่าตัวเรานั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าชนชาติไหนเลย การ์ดซัมมอนเนอร์จึงเป็นทั้งตัวอย่างและแบบอย่างที่ดี ในการแสดงถึงความสามารถ และความสำเร็จของคนไทยเรา

ด้วยคุณค่าทั้งหมดที่ข้าพเจ้าได้กล่าวมา ทั้งในเรื่องของคติธรรมที่ได้รับจากการเล่น เพื่อนที่นับวันยิ่งเพิ่มมากขึ้น หรือจะเป็นตัวอย่างของความสามารถและความสำเร็จของคนไทย การ์ดเกมส์ซัมมอนเนอร์ จึงเป็นการ์ดที่สร้างความประทับใจให้กับข้าพเจ้าเป็นอย่างมากในด้านของคุณค่าที่ปรากฏ ข้าพเจ้าจึงอยากให้เพื่อนๆทุกคนมองเห็นคุณค่าของการ์ดเป็นมากกว่าเครื่องมือในการเอาชนะ และท้ายนี้หวังเป็นอย่างยิ่งว่าการ์ดซัมมอนเนอร์จะอยู่คู่กับสังคมไทยเราตราบนานเท่านาน

โดย พงศ์นที สัตยเทวา

[Tanu~Nabandicoot]

วันวานกับSummoner Master

โลกนี้มันช่างกลมกว่าที่คิด ลิขิตชีวิตให้นักเล่นการ์ดมาพบเจอกัน ทั้งที่วันวานก่อนหน้านั้นเราไม่รู้จักกันทุกคน จั่วสะบัดสะวี้ดสะว้าดเวียนวน แลดูสับสนและช่างวุ่นวาย ความเครียดมลาย หัวเราะกับสหาย ผ่อนคลายอารมณ์และจิตใจ ผู้ใหญ่เดินผ่านไปมา เหลือบตามองเห็นเรา เดินเข้ามาถามว่าหนูกำลังเล่นอะไร เรานั้นตอบไซร้ “เล่นการ์ดSummoner Master ครับ...”

เสาร์อาทิตย์แสนสุขสันต์ วันหยุดพักผ่อนหย่อนยานคาง บ้างก็เปิดหน้าจอ แล้วก็เปิดเน็ต เตร็ดเตร่ตามประเพณีสมัยใหม่ หรือไม่ก็ออกไปเล่นกีฬา ให้กายาสดชื่น กระฉับกระเฉงไม่ต้องทนกล้ำกลืนฝืนทนกับโรคภัย ส่วนตัวผมนั้นไซร้ ได้จัดกล่องการ์ดSummoner Masterใส่เป้ เดินเตร่แบกสะพายหลัง ความทุกข์ความโศกต้องกักขัง ไม่ต้องวังวนกับเรื่องาน เพราะเมื่อวานวางแผนไว้ว่าวันนี้จะออกไปพบปะนักเล่นการ์ด มาพร้อมกับมาดเด็คใหม่ที่แสนภูมิอกภูมิใจ ใกล้เวลาที่จะได้ลองเล่นเสียที และเมื่อพบสหายก็เอ่ยทักสวัสดี กางโต๊ะลากเก้าอี้ นั่งเล่นการ์ดในร้านที่ประจำของเรา แล้วก็เอาเด็คออกมา แตกการ์ดสับกองให้พร้อมนา แล้วก็จั่วซีลห้ากับมิสติคสองขึ้นมาทันควัน ถึงแม้ในใจจะหวาดหวั่น ก็นี้มันเด็คใหม่เล่นครั้งแรกของเรา กลัวว่าเขาจะตีให้เราแตกทัพก่อน แต่ด้วยประสบการณ์ชาญสมร ช่วยให้ซีลไม่นอนชายน์ง่ายอย่างที่คิด ทำคอมโบแล้วติดแล้วเริ่มเฮฮา ตั้งรับโจมตีผลัดกันไปมา สกิลแสนบ้ากลั่นแกล้งซีลเขา อบิลลิตี้สุดแสบเล่นอย่างเมามัน มิสติคพลิกชะตาเมหันต์ ต่อสู้โรมรันกันอย่างสนุกสนานรื่นรมณ์ ก่อนที่ผมจะชนะหรือแพ้ ตามแต่สมองสมาธิและโชคอีกนิด

เล่นการ์ดเสร็จทุกครั้ง กลับมานั่งทบทวนว่าพลาดตรงไหน อะไรทำให้เราแพ้ หรือทำให้แก้สถานการณ์นั้นไม่ได้ ซีลใบนั้นมากไปไหม มิสติคได้ใช้งานหรือไม่ ว่าแล้วก็ไปปรึกษาเพื่อน เห็นควรเหมือนกันหรือไม่ ช่วยให้ได้ความเห็นมากหน้าหลากหลายตา ก่อนจะมาเป็นเด็คเก่งๆนั้น จะเห็นว่ามันได้ผ่านทั้งกระบวนความคิด ตั้งสมาธิสุดฤทธิ์ และหลายชีวิตที่เรียกว่าเพื่อนช่วยเสริมเติมแต่ง แบ่งปันประสบการณ์และการ์ดกัน นั้นก็คือ “Summoner Master”

[HibaRi[KyO]Ya]

การ์ดเกมส์ที่ทำให้ผมเลิกติดเกมส์
ผมได้เริ่มเล่นการ์ด ''SUmmmoner Master'' ตั้งแต่ ม.1 โดยที่เลือกเล่นเพราะมันสวยดี และเห็น พวกพี่ๆนั่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน
ผมขอแม่ซื้อ การ์ดตัวนี้แม่ผมบอกว่า''ไร้สาระแพงก็แพงจะเล่นทำไม'' ผมจึงเก้บเงินจำนวน 220 เพื่อไปซื้อกล่อง Precon กับเพื่อนๆ
แล่วก็เลือกซื้อ Mystic สามัญ แล้วก็เริ่มเปิดซองๆไปเรื่อยๆ อาทิตย์ละ 2 ซอง เพื่อ นำไปขายหาทุน ไปซื้อการ์ดในราคาแพงๆ
และผมก้ได้เลิก''ติดเกมส์''หันมาเล่นการ์ดแทน ซึ่งผมได้รู้ว่า การ์ดนั้นเป็นวัตถุจับต้องและเล่นสนุกๆไม่เหมือนกับเกมส์ออนไลน์
ที่เล่นแล้วต้องไปซื้อบัตรมาเติมแต่ว่าการ์ด''Summoner Master'' นี้ทำให้เราได้เล่นกับคนจริงๆ ได้พบปะกัน ได้คึยกันและช่วยกันคิด Combo ใหม่ๆในเด็คเรา ซึ่ง Deckที่ผมจัดเป็น Deck ที่2 คือ deliver Bands เป็นเด็คที่ผมชอบที่สุด โดยที่เป็นเด็คที่เล่นง่ายๆไม่ยากและใช้เท็คนิคในการเล่น จึงเป็นการฝึกสมองในตัว แล้วผมก็เริ่มจัด Deck ต่างๆโดยมีตัวหลังเป็นชิ้นส่วนของ Deck Deliver Bands เป็นส่วนใหญ่ โดยผมเริ่มนำ paladin มาผสมในเด็คมันกับกลายเป็นการสนุกในเรื่องที่เราเสียตัง ผมรู้สึกสนุกมากๆเวลาจัดเด็คทำให้เรารู้จักข้อดี/ข้อเสียของการ์ดแต่ละใบ ว่าควรใส่หรือไม่ควรใส่จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายเวลาซื้อการ์ดไปแล้ว หลังจากนั้นผมก็เริ่มแข่งใน จังหวัดการแข่งนี้ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมากๆเพราะแต่ละคนมี Deck ที่สุดยอด ทั้งนั้น ซึ่งจากที่ผมเคยเล่นแต่กับเพื่อน ใน โรงเรียน ทำให้ผม เริ่มมีความรู้เกี่ยวกับการ์ดมากขึ้นจากที่ผมไม่ค่อยรู้อะไรเลย ทำไห้รู้ราคาการ์ด จะได้ไม่โดนหลอกเวลาเปิดซองได้ทันที แล้วผมก็ชวนเพื่อนๆ ในห้องที่สนใจการ์ดเกมส์นี้ผมก็ได้ หาการ์ดที่เพื่อนต้องการมาขายให้ในราคาถูกไม่ต้องไปซื้อของแพงๆ ซึ่ง.....มันทำให้ผมมีความสุขมากการ์ดเกมส์ที่เรียกว่า''Summoner Master''

[Colo]

SMN ในความทรงจำ
“เรื่องราวความประทับใจเกี่ยวกับ SMN อย่างนั้นหรือครับ” “นั่นสินะ มันก็มีอยู่หลายเรื่องเหมือนกันเลยครับ แต่เรื่องราวทั้งหมดก็ได้เริ่มต้นขึ้น...นับตั้งแต่วันนั้นล่ะครับ”
“ออด ออด ออด” เสียงออดหมดเวลาคาบเรียนดังไปทั่ว เด็กนักเรียนมากมายต่างพากันสนทนาอย่างสนุกสนาน บ้างก็กำลังคุยเรื่องเรียน บ้างก็กำลังคุยเรื่องหนังเรื่องละคร บ้างก็กำลังวิ่งเล่นไล่จับกันในห้องเรียน อาจเป็นเรื่องทั่วไปที่สามารถพบเห็นได้ตามร.ร. ต่างๆ แต่ ณ ที่แห่งนี้ เรื่องราวของผมกับ SMN ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
“ออด ออด ออด” เสียงออดหมดเวลาเรียนที่คุ้ยเคยได้ดังขึ้น หากแต่เสียงที่ดังอึกทึกของผู้คนมากมายรายรอบตัวนั้นกลับตรงกันข้ามกับใบหน้าที่เรียบเฉยของเด็กหนุ่มผู้หนึ่ง ใบหน้าที่แสดงออกถึงความเบื่อหน่าย และไม่มีสิ่งใดจะทำในเวลาว่าง แต่ทันใดนั้น!!! บทสนทนาของกลุ่มเพื่อนๆที่กำลังพูดคุยกันถึงนั้นได้ดึงเอาความสนใจของเด็กหนุ่มไปจนสิ้น
“กำลังคุยอะไรกันอยู่น่ะ” เด็กหนุ่มรำพึงกับตัวเองพลางเดินก้าวเข้าไปใกล้ๆเพื่อที่จะรับฟังบทสนทนา
“ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย คุยอะไรกันอยู่เนี่ย” เด็กหนุ่มคิดในใจ พลันสายตาเหลือบไปเห็นสิ่งที่ปรากฏอยู่บนโต๊ะนั้น กลางวงสนทนาสิ่งที่ปรากฏอยู่เป็นกระดาษแผ่นบางๆ มีความกว้างยาวพอประมาณ มีสัญลักษณ์รูปตัว S ปรากฏอยู่ด้านบน
“หืม สีแดงกับสีฟ้าเหรอ” เด็กหนุ่มสังเกตเห็นถึงสีที่แตกต่างกันดูราวกับเป็นของแปลกใหม่ที่เพิ่งจะเคยพบเห็น ดูแล้วแปลกตา แต่นั่นก็ไม่สามารถเทียบเท่ากับรูปภาพที่ปรากฏอยู่บนกระดาษแต่ละใบนั้น ภาพที่ปรากฏอยู่บนนั้นดูสวยงามและมีค่า สีสัน ลวดลาย และตัวเลขที่แตกต่างกันทำให้รูปภาพแต่ละรูปล้วนมีความสวยงามและจุดเด่นเป็นของตัวมันเอง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเด็กหนุ่มที่กำลังตื่นตะลึงกับความสวยงามของรูปภาพ แต่เพียงชั่วพริบตานั้นเองก็พลันเกิดคำถามขึ้นในจิตใจของเด็กหนุ่ม
“แล้วตกลงว่า มันคืออะไรกันล่ะเนี่ย”

“ออด ออด ออด” เสียงออดหมดคาบเรียน เสียงอึกทึกของนักเรียนมากมายที่กำลังวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน บทสนทนาที่อื้ออึงไปทั่วทั้งห้อง ทุกสิ่งก็ดูราวกับเป็นวันปกติธรรมดาอีกวันหนึ่ง หากแต่ภายในจิตใจของเด็กหนุ่มนั้นได้แปรเปลี่ยนไปเสียแล้ว
คงจะเป็นช่วงเวลาเพียงไม่นานนัก หลังจากที่เด็กหนุ่มได้รู้จักกับการ์ด SMN แต่สิ่งนั้นก็กลับเปลี่ยนแปลงตัวตนของเขาไปโดยสิ้นเชิง จากเด็กหนุ่มธรรมดาที่นั่งอยู่กับโต๊ะ พลางส่งสายตาเบื่อหน่ายกับทุกสิ่ง เปลี่ยนแปลงเป็นเด็กหนุ่มผู้กระตือรือร้นในการที่จะเรียนรู้อะไรบางอย่างอย่างจริงจัง ดังนั้น ทุกๆวัน ณ สถานที่เดิม ณ เวลาเดิม ก็จะมีเสียงสนทนาของเด็กหนุ่มดังขึ้นเหมือนเป็นเรื่องเคยชินตามปกติไปเสียแล้ว
“เฮ้ นี่ๆมาเล่นการ์ดกันเถอะ”
โต๊ะเรียนมากมายที่วางเรียงรายเป็นแถวแนวยาวดูเป็นระเบียบ กระดานดำที่มีรอยชอล์คขีดเขียนอยู่เต็มไปหมด แต่กลับไม่มีใครอยู่ภายในห้องนั้นเลย จะมีก็เพียงแต่เด็กหนุ่ม 4-5 คนเท่านั้น พวกเขากำลังนั่งจับกลุ่มกันเพื่อทำกิจกรรมอะไรบางอย่าง
“ตาเราเทิร์นนะ จ่าย 4 ร่าย...ลงมาใน at line จากนั้นก็สั่งรวมร่างเลย”
“อ้าว งั้นจ่าย 4 กระโดดลงจากมือ”
“เฮ้ย เดี๋ยวดิๆ เอาใหม่ๆ ย้อนกลับๆ”
บทสนทนาที่ฟังเรียบง่ายแต่น้ำเสียงนั้นแฝงไว้ด้วยความสนุกสนาน หากแต่คนทั่วไปกลับฟังไม่เข้าใจ ความสนุกสนาน เสียงหัวเราะ ทุกๆวันพวกเราก็จะนั่งเล่นการ์ดด้วยกันเสมอ ตอนแรกก็อาจจะช้าบ้าง เร็วบ้าง แต่ก็สนุกสนาน ทั้งที่ในใจกลับคิดว่าสักพักก็คงจะเบื่อไปเอง แต่ก็กลับตรงกันข้าม ยิ่งได้เล่น ยิ่งได้เรียนรู้ ยิ่งค้นพบแนวทางการเล่นมากมาย ผิดบ้าง ถูกบ้าง แพ้บ้าง ชนะบ้าง แต่ก็จะจบลงด้วยเสียงหัวเราะทุกครั้ง เป็นความรู้สึกที่น่าประหลาดจริงๆ
“แล้วพรุ่งนี้จะมาเล่นด้วยใหม่นะ ไปล่ะ” ก็เพียงแค่ถ้อยคำธรรมดาที่พบเจอได้ทั่วไป แต่กลับแฝงไว้ด้วยความรู้สึกสนุกสนาน ร่าเริง ความมุ่งมั่นในการเอาชนะ ความรู้สึกดีใจที่ได้เล่น รวมถึงสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้มากมาย เด็กหนุ่มเดินกลับไปที่ห้องเรียน พร้อมด้วยรอยยิ้มและคำพูดที่ปรากฎขึ้นภายในจิตใจของเด็กหนุ่ม
“การ์ด SMN เนี่ย แปลกดีนะ”

SMN in my memory
ปณัสย์ รัตนถิตะกุล

[RoSSoman]

Summoner Master การ์ดที่สร้างมิตรภาพ

Summoner Master เกมการ์ดที่คนบ้างคนอาจมองว่า "ก็แค่กระดาษแผ่นหนึ่ง จะเล่นอะไรกันหนักหนา" "กระดาษแค่นี้ทำไมมันแพงจริงเลยว่ะ" และอีกมากมายหลายความคิดของแต่ล่ะคนไป แต่สำหรับผมนั้น Summoner Master ไม่ใช่แค่กระดาษ แต่เป็น เกมการ์ที่ช่วยให้สนุก ฝึกความคิด หาเพื่อนใหม่ แนะนำการ์ดกันและกัน Summoner Master สามารถทำให้ผมมีเพื่อน รุ่นน้อง รุ่นพี่ เพิ่มมากขึ้น ครั้งแรกที่ผมเล่น Summoner Master ผมก็งงกับระบบเกมของ Summoner Master แต่ผมก็ได้ รุ่นพี่คนหนึ่งมาสอนผมเล่น โดยผมเริ่มจากคำ ชวนของเพื่อนผมคนหนึ่งในสมัยผม ป.5 ผมเริ่มเล่นแต่ยังไม่ได้จริงจังอะไรมากมาย จนกระทั่งผมอยู่ ม.1 ผมเริ่มมีกลุ่มในการเล่น Summoner Master ผมก็ เริ่มเล่นได้ดีขึ้นมาเรื่อยๆ และ Deck แรกของผม คือ Deck Headman สาย Rush ในสมัยนั้น เพื่อนๆบ้างคนบอกว่าไม่อยากเล่นกับผมเพราะ Deck ผมตีเร็วมาก เริ่มมา At 9 ตี จ่ายไป 3 เหลือ mp อีก 5 ไว้แก้มิส 2 ใบ ผมเริ่มมีความสุขกับการเล่น Summoner Master ผมเปลี่ยน Deck เล่นค่อยข้างบ่อย เล่นมาเรื่อยๆ เพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง ที่เล่นกับผมก็มากขึ้นเรื่อยๆ บ้างคนชมว่าผมเล่นเก่ง บ้างว่าเล่นโง่ แต่ผมก็ประทับใจ ที่คนชมว่าเล่นเก่ง
ในปี 2552 ผมและเพื่อนได้ติดต่อขอให้มีการจัดแข่ง School Championship ปี 4[รอบคัดเลือก] ขึ้นผมก็ได้ลงแข่ง(ขณะนั้น อยู่ ม.5) มีคนแข่งทั้งหมด 16 คน ผมเล่นในรอบแรก ผมชนะ รุ่นน้อง 2-0 เพื่อนผมที่เล่นไม่เป็นมันด่าผมว่า "บักแกล้งเด็ก" แต่ก็ภูมิใจว่าชนะน้องอยู่เป็นความรู้สึกที่ตลกมาก รอบสองได้เจอกับเพื่อนตัวเอง ผมก็สามารถเอา ชนะได้ 2-0 รอบนี้เพื่อนผมไม่ด่าผมแล้ว ผมภูมิใจอีกครั้ง รอบสามผมเจอรุ่นน้องที่ผมว่าน้องเค้าเล่นเก่งมาก เกือบแต่แต่ก็ชนะ 2-0 อีกแล้วครับ ในรอบชิง ผมเจอ เพื่อนสนิทของผมเอง ขณะนั้นผมเล่น deck หนูน้ำ[ซองดราโก3] เพื่อนผมเล่นTherion ซึ่งเป็น deck ที่ผมช่วยคิดและจัด แต่ผมกลับมาแพ้ในรอบนี้ได้ที่ 2 รู้สึก เสียใจเล็กน้อย แต่ ก็ภาคภูมิใจที่ว่า ก็มีฝีมืออยู่นิได้ตั้งที่ 2 ของ School Championship ปี 4[รอบคัดเลือก]รอบคัดเลือก
การ์ด Summoner Master ไม่ได้เป็นเพืยงแค่การ์ดเกม แต่เป็นสิ่งที่ช่วยในการ หาเพื่อน ฝึกสมอง ผมประทับใจกับการที่ผมได้เล่น Summoner Masterมาก เพราะ ในขณะที่ผมเล่นนั้น ผมมีความสุขที่ได้เล่นไม่ว่างจะแพ้หรือชนะ ก็จะได้รับประสบการณืดีๆ จากการเล่นมาเสมอ การที่ผมเล่นได้ที่ 2ใน School Championship ปี 4[รอบคัดเลือก] ของโรงเรียน

นายศุภณัฐ จันทร์เลิศฤทธิ์

[Leraje]

จากครั้งแรกที่ได้พบการ์ดเกม Summoner Master แผ่นกระดาษที่เป็นมากกว่าไพ่

สำหรับหลายๆคน คำว่า “ไพ่” กับคำว่า “การ์ด” มันก็เหมือนๆกัน เพราะทั้งสองต่างก็เป็นกระดาษแผ่นเล็กๆเหมือนกัน แต่สำหรับผมแล้ว คำทั้งสองคำนี้มันช่างต่างกันโดยสิ้นเชิง “ไพ่” เป็นอุปกรณ์การพนัน เป็นสิ่งที่ชั่วร้าย แต่ “การ์ด” ไม่ใช่แค่แผ่นกระดาษ มันเป็นเกม เป็นของเล่น เป็นสิ่งที่มีราคา เป็นกลยุทธ์ เป็นกีฬา และเป็นชีวิตที่สองของผม

“มันคือการะดาษแผ่นเล็กๆ ด้านหนึ่งเป็นสีน้ำเงิน ด้านหน้าเป็นรูปมังกรตัวหนึ่ง” นั่นเป็นการ์ด Summoner Master ใบแรกที่ผมได้เห็น เพื่อนผมนำการ์ดนี้มาที่โรงเรียนเมื่อตอน ม.1 ในขณะนั้นผมกำลังรู้สึกแย่ เพราะผมพึ่งแพ้การ์ดยูกิมา ผมถามเพื่อนคนนั้นว่านั่นคือการ์ดอะไร? แล้วก็ได้รับเสียงตอบกลับมาว่า “มันคือการ์ด Summoner” ตั้งแต่วินาทีนั้น ผมก็เริ่มสนใจการ์ดนั้นขึ้นมาทันที ผมลองขอยืมการ์ดของเพื่อนคนนั้นมาลองเล่นดู แล้วจากนั้นผมก็ได้รู้จักกับคำอื่นๆ Seal , Mystic , Shrine , Inactive , At , Df , Sp , Skill , Ability , Poison Curse , Mp ผมพยายามศึกษาศัพท์เหล่านี้ให้เข้าใจ แต่เมื่อถามเพื่อนว่าการ์ดเหล่านี้ราคาเท่าใหร่? คำตอบที่ผมได้รับทำให้ผมถึงกับนิ่งไปชั่วขณะ ซองละ 50 บาท ได้การ์ด 8-9 ใบ ช่างเป็นราคาที่แพงมากเมื่อเทียบกับการ์ดเกมอื่นๆที่ผมเคยเล่น ผมถามถึงเหตุผลที่การ์ดนี้มีราคาสูง เขาบอกว่าการ์ด Summoner เป็นการ์ดแท้ ไม่ใช่การ์ดเก๊เหมื่อนการ์ดยูกิ ภาพวาดในการ์ดทุกภาพล้วนเป็นภาพที่วาดโดยนักวาดชาวไทย ที่ให้ผมรู้สึกทึ่ง เพราะผมก็พึ่งได้รู้ว่าคนไทยทำได้เหมือนกัน

ผมจึงได้ซื้อพรีค่อนธาตุมืดมาเล่น จากนั้นผมก็เริ่มได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ๆ จากต่างห้องบ้าง ต่างระดับชั้นบ้าง ได้รู้จักสังคมของคนในเว็บบอร์ด ได้พบกับคนอื่นๆมากหน้าหลายตา ที่ได้ทำความรู้จักกันโดยการท้าแข่งการ์ดบ้าง การสั่งซื้อการ์ดบ้าง การ์ดนี้ทำให้ผมได้เปิดหูเปิดตา ได้รู้จักสิ่งต่างๆที่ไม่เคยรู้จัก ได้รู้จักสถานที่ใหม่ๆ เทคนิคการเล่นต่างๆ ทุกๆอย่างล้วนเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยได้พบเห็น และคงจะไม่ได้พบเจอถ้าผมไม่ได้เล่นการ์ด Summoner Master

จากวันแรกมาถึงวันนี้ ก็ผ่านมาเป็นเวลา 1 ปีแล้วที่ผมได้รู้จักกับการ์ด Summoner ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวการ์ดนี้ผมยังคงจำได้ดี แต่ทว่าต่างคนต่างก็ต่างความคิด ไม่ใช่คนทั้งหมดที่จะเห็นดีกับการ์ด Summmoner ผมจึงอยากจะบอก อยากจะให้พวกเขาเหล่านั้นได้รู้เหมือนกับผม ว่าสิ่งที่เรียกว่า “การ์ด” มันไม่ใช่ “ไพ่” เหมือนที่พวกเขาคิดหรอกนะ

สิรภพ นิลบดี

[Exocet]

บอกผลวันไหนน้อ ???

[domepetuszaa]

ไม่น่าจะเกินอาทิตย์นึงมั้ง งุงิๆ

[Exocet]

งั้นก็คงจะประกาศบอกด้านบนเลยสินะ แบบตอนให้ประกวดไง ชิมิ ???? ^^

[~VeEkUnG~]

อยากรู้ผลเร็วๆจังคับ

[Exocet]

เห็นด้วยคับ อยากรู้เร็วๆจัง

หวังว่าทุกคนคงโชคดีนะคับ

[domepetuszaa]

ใกล้แล้วมั้ง โฮะๆๆ