ฟีโลมีน่า นักบวชฝึกหัดผู้มีจุดหมายเร้นลับเมื่อไรน์เดินทางไปพบผู้มอบหมายภารกิจ เขาต้องประหลาดใจมากที่พบว่าผู้ที่อออกมาพบเขา คือนักบวชหญิงในระดับฝึกหัด จากสถาบันเดียวกัน และนอกจากนี้ เธอยังมียอดฝีมืออีกคนที่ได้ว่าจ้างไว้ ทำให้ภารกิจนี้จะมีผู้ร่วมทางแล้ว3คนจากทั้งหมด4คน ในความคิดไรน์นั้นไม่ติดอะไรออกจะดีใจด้วยที่มีคนร่วมภารกิจมากขึ้น แต่เขาแปลกใจว่าทำไมตัวเขาถึงเข้ามาในฐานะอาสาสมัครทำเควสอยู่คนเดียว เพราะถ้าฟีโลมีน่าจะว่าจ้างคนได้ ทำไมไม่จ้างทั้งหมดแล้วออกไปหาสิ่งที่เธอต้องการ
"มีผู้แนะนำให้ฉันประกาศหาคนพิเศษที่จะร่วมทาง แล้วคนที่มาก็ไม่ธรรมดาจริงๆซะด้วย"
"ก็จริงนะเควสระดับSคนที่จะรับย่อมมีฝีมือไม่ธรรมดา ส่วนใหญ่ก็อยู่ระดับคลาสจอมเวทย์ หรือไม่ก็พาลาดิน แต่ผมแค่เด็กเลี้ยงมังกรคนหนึ่ง เธอคงไม่ได้ต้องการคนพิเศษประเภทมีผมสีประหลาดแต่อยู่คลาสเริ่มต้นแบบผมหรอกนะ" ไรน์เท้าเอวถามอย่างสงสัยว่า ลึกๆฟีโลมีน่าอาจผิดหวังที่เห็นเด็กอย่างเขามารับงาน เพราะยอดฝีมืออีกคนอายุมากกว่าเขาและดูเป็นมืออาชีพ เป็นพี่สาวนักธนูที่สัตว์คู่กายของเธอเป็นนกหายากที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน
"ไรน์ เธอคงไม่ได้สังเกตตอนรับเควสนี้ใช่ไหมว่า รางวัลในเควสมันค่อนข้างน้อย ซึ่งคนระดับคลาสสูงๆ คงไม่สนใจเควสยากแต่ผลตอบแทนไม่ค่อยคุ้มค่าแบบนี้หรอก นั่นแปลว่าเธอสนใจเควสระดับสูงขนาดนี้ไม่ใช่จากรางวัล แต่อยากตามหาละอองดาวจริงๆ และฉันหาคนแบบนั้นอยู่ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นเธอนะ เด็กคนดังจากภาควิชาฝึกมังกรระดับประถม ขอถามได้ไหมว่าทำไมถึงรับเควสนี้"
ไรน์ตัดสินใจเล่าเรื่องจริงทุกอย่างออกไป ทุกคนฟังอย่างตื่นเต้นกับประวัติชีวิตที่โลดโผนเกินวัยของเด็กชาย ฟีโลมีน่าดวงตาเป็นประกายกระซิบเสียงเบาราวพูดกับตัวเอง "คือเขาจริงๆใช่ไหมคะ" เธอนิ่งสักพักก็ยิ้มกว้างเหมือนได้รับการยืนยันจากอะไรบางอย่างที่ไม่มีใครมองเห็น แต่ดูเหมือนว่ามังกรน้อยที่เกาะหัวไรน์จะสัมผัสถึงอะไรบางอย่างมันลู่ปีกหลบไปเกาะที่้หลังเขา คอยแอบมองผ่านไหล่ของไรน์ จนการสนทนาจบลงมันถึงยอมปีนมาเกาะที่บ่าของเขา ไรน์สัมผัสได้ว่าเจ้ามังกรแผ่ความกลัวออกมาอ่อนๆก่อนจะผ่อนคลาย แสดงว่าหากมีภัย ภัยนั้นก็ไม่ได้มีอันตรายอีกต่อไป ไรน์จึงคิดว่า มันคงกลัวนกของพี่สาวนักธนู แต่เมื่อไม่ทำอันตราย มันจึงผ่อนคลายในท้ายที่สุด
"อควาฟีลัส(Aquaphelus)ไม่ต้องกลัว นกนั้นไม่กัดนายหรอก เชื่องน่ารักออกจะตาย"
"โห เจ้ามังกรชื่ออลังการจัง เจ้าของชื่อสั้นๆง่ายๆ แต่ตั้งชื่อมังกรซะหรูเชียวนะ" หญิงสาวนักธนูแซวขึ้น
"ก็ผมชื่อธรรมดาๆไปแล้ว เลยอยากให้อควาฟีลัสมีชื่อเท่ๆ ว่าแต่นกนั่นชื่ออะไรครับ"
"ฮ่าฮ่า ฉันชื่อชาช่า ก็เลยตั้งชื่อนกให้เรียกง่ายๆว่า โช(Sho)"
"สวัสดี โชโช่" ไรน์ยกมือทัก
"คว๊ากกกกกกกกกก" เจ้านกขนสีขาวเขียวกระพือปีกพร้อมร้องเสียงแหลม
"แล้วทีมเรามีกันแค่นี้เหรอ" ไรน์หันไปถามฟีโลมีน่า
"ตอนนี้มีแค่นี้ แต่ถ้ามีคนมาสมัครอีกคนก็จะครบจำนวนต่ำสุดของการเป็นทีมที่จะออกทำเควสได้"
"อีกนานแน่เลย เควสยากรางวัลน้อยที่ฟีโลมีน่าวางแผนไว้ แบบนี้คนทั่วไปคงไม่ค่อยมาสมัคร งั้นผมขอแนะนำผู้สมัครอีกคนให้ได้ไหม รับรองเลยนะว่าเก่งมาก ถ้าได้เจอก็น่าจะชอบ อีกอย่างตอนนี้เราขาดสายป้องกัน และปะทะ ถ้าเป็นคนนี้ มีครบเลยล่ะ ถ้าฟีโลมีน่าโอเค เราจะได้รีบออกเดินทางกันได้เร็ว"
"มาวันแรกก็ใจร้อนอยากทำเควสแล้วเหรอเนี่ย ได้สิ ไรน์ลองแนะนำมาก็ได้ถ้าเก่งพอสำหรับทีมเราและรับมือภารกิจนี้ได้ฉันก็จะจัดทีมออกเดินทางเลย เขาเป็นใครเหรอ""เขาเป็นสมิงเสือโคร่งอยู่ฟูดินัน ผมเคยช่วยทำเควสเก็บเปลือกไข่มังกรกับเขาครั้งนึงตอนเทศกาลฤดูหนาว เพราะตอนนั้นเขาเป็นสมิงสายบู๊ มากับชาแมนตำหนักเทพสิงโตแองโกลิออน สายสนับสนุนก็เป็นสมิงเหมือนกัน แล้วลูกทีมอีกคนที่ก็เป็นชาแมนของเทพอันดีนของเขาป่วยขึ้นมา แล้วเควสนี้ต้องใช้คุณสมบัติธาตุน้ำ เพราะมังกรอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง ต้องหาทีมฉุกเฉินแบบนั้น พวกเขาเลยหาคนร่วมเควสยากกำลังจะล้มเลิกกลับบ้านกันแล้ว พอดีผมตามพ่อไปเปิดร้านขายไอเท็มที่เทศกาล เห็นยืนหน้าเศร้ากันอยู่ ก็พอดีว่างแล้วชอบอะไรแปลกๆ เจอแบบนี้มันต้องลองร่วมงานกันล่ะใช่ม้า เป็นทีมรวมตัวแปลกไง ฮ่าๆๆๆ แต่ตอนทำเควส ผมถึงเห็นว่า พี่เขาเก่งสุดๆ แบกทีมได้ทั้งโจมตีและตั้งรับเลย
็แล้วตอนก่อนแยกย้ายเราสัญญาลูกผู้ชายกันไว้ เขาสัญญาว่าถ้าผมมีเควสสำคัญขอให้เขาช่วยขอให้บอกเขาจะยินดีช่วย แต่ผ่านไปเกือบปียังไม่เคยคุยกันเรื่องนี้อีกเลย"
"โอ้โห น่าสนใจมากเลย ไรน์จะไปตามเขามาร่วมทีมเราใช่ไหม"
"อื้อ" ไรน์พยักหน้าแรงจนผมสีฟ้ากระดก "ผมขอเวลา3-4วันนะ ไปฟูดินันแล้วจะพาลูกทีมสุดแกร่งกลับมาด้วย"
"ได้เลย พวกเราจะรอนะคะ"
"ว่าแต่จะตามหาละอองดาวไปทำไมเหรอ พอจะบอกผมได้ไหม" ไรน์ถามก่อนจะกลับ
"ที่จริง มันก็ไม่ได้เป็นความลับอะไรหรอกนะ แต่ในเวลานี้ อาจยังไม่เหมาะที่จะเล่า เอาไว้เราคุ้นเคยกันมากกว่านี้และเธอรู้จักตัวฉันมากขึ้น เธอก็อาจฟังเรื่องที่ฉันจะเล่าได้โดยไม่คิดว่ามันไร้สาระหรือบ้าบอ" ฟีโลมีน่ายิ้มอ่อนๆ
"ไม่หรอก เรื่องชีวิตผมมันพิลึกและบ้าบอจะตาย พวกเธอยังตั้งใจฟังกันอย่างดี แสดงว่าชีวิตคงเจอเรื่องบ้าๆบอๆไม่แพ้เรื่องของผมหรอก"
ฟีโลมีน่าหลุดหัวเราะออกมา "คิกคิก นั่นสิ ไว้มีโอกาสฉันจะเล่าเรื่องพิลึกของฉันให้ไรน์ฟังนะ แต่ระหว่างนี้ที่เตรียมตัวออกเดินทาง ไรน์ขาดเหลืออะไรแจ้งทางฉันได้เลยไม่ต้องเกรงใจนะ"
"อื้อ ได้เลย ผมจะทำเต็มที่ไม่ให้ผิดหวังแน่นอน"
เด็กชายโบกมือลา และวิ่งกลับไปอย่างกระฉับกระเฉง
"เป็นคนมีพลังบวกเหลือล้นเลยนะคะ หนูไม่แปลกใจแล้วล่ะว่าทำไมท่านให้ตามหาเขามาเข้าร่วม" ฟีโลมีน่าพึมพำเบาๆขณะมองดูไรน์วิ่งลับตาไป